Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1936, Side 42

Eimreiðin - 01.10.1936, Side 42
ÚR DAGBÓK BÚÐARSTÚLKUNNAR EIMBEIÐlf'' 381) sami o- O' Sama tilbreylingarleysið, — sama umhverfið, - endanlegi straumurinn at' fólkinu, sem kemur og hverfur, °» þessi æfintýrablær, sem í fyrstu setti sína alþektu gyllingu á afi og alla, er nú að mestu að hverfa — og — fá sinn rétta lh- Enn stend ég í sömu sporum og afgreiði vörur. Ég er orðm fótaveik af þessu sífelda stjákli fram og aftur. Það er ekkert sennilegra en að ég evði kröftum mínum hér — og slitni að síðustu út, alveg eins og dúkarnir, sem ég sel daglega. Nú er gamli svefninn farinn að leita á. Eg læt klukkuna hringja á morgnana, því að nú vakna ég ekki sjálf. En Þa seilist ég hálf-sofandi eftir stillinum, legst út af aftur og lengur. Stundum kem ég of seint. Þegar ég svo kemst á fætm og geng eftir götunni, þá er gangur minn hægur og letilegm- Eg lít ekki upp og þekki ekki þá, sem ég mæti, þvi að en er ekki enn þá fyllilega vöknuð. Áliugi minn fyrir mönnunum fer þverrandi. Nú verð ég Þ'j fegnust að komast heim á kvöldin og vera ein. Ég tek Þa ‘ mér skóna, því að fætur mínir eru aumir af stöðum, °» ^ mér bók að lesa. Friður kyrðarinnar hefur róandi áhrif skap mitt. Eg er þá laus við þessar lifandi myndasýning31’ sem ég er löngu orðin dauðþreytt á. Eg er laus úr þessum sífelda hávaða, sem þegar er að gera mig höfuðveika og óma jafnvel í eyrum mínum löngu eftir að ég er komin heim alla kyrðina. Nú eru aftur að byrja jóla-annir. Veðrið er þó ekkert jo'a legt, — þokumugga og þykt loft, sem spáir áframhaldan vætu, jafnvel stór-rigningu. En fólkið lætur það ekki hm för sína. Hver gangstélt er troðfull af þrammandi fólki, sC° treðst áfram — eins og' það eigi Iífið að leysa. Svona ha»a^ eru oftar erfiðir, því að auk afgreiðslunnar verðum v1^ a , hafa vakandi auga með því, að vörurnar eyðileggist ekku 1 að regnið, sem situr á fötum iolksins, lekur í stórum ^10^. um niður á gólfið og stundum niður á borðið, sem er f°Þ ^ dýrum varningi. A gólfinu standa pollar, og hráslagaleg1 0 kalt loft bersl inn, af rennvotum fötum fólksins. Iíg hef afgreitl síðan kl. 9 í morgun, og nú slær hun Það hefur verið blindös, þrátt fyrir veðrið og bleytuna- _ nú er hann að hvessa. Stormurinn lemur húsin °&
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.