Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1936, Side 45

Eimreiðin - 01.10.1936, Side 45
eimkeiðin ÚR DAGBÓK BÚÐARSTÚLKUNNAR 389 En það er annað, sem mig vanliagaði um, andlitsduft °g lakk á neglur — heldur stúlkan áfram — l'allega silki- sokka — og svolítið glas af ilmvatni, ef peningarnir lirökkva. Eg afgreiði stúlkuna í snatri, og hún brosir feginsamlega 'ið þvi að hafa fengið þennan nauðsynlega varning án nokk- urs mótþróa eða möglunar frá minni hálfu. Við gerum heldur aldrei upphátt neinar athugasemdir við 'nnkaup þeirra, sem skifta við okkur. Aftur opnast dyrnar, og nú fæ ég heimsókn, sem kemur nier mjög á óvart, en sem ég hel' þráð árum saman. Það eru goinlu kærustupörin eða hjónin. Eg vissi þá aldrei hvort heldur var. En nú var ekki um að villast. í*au báru hring a hægri handar baugfingri, þelta venjulega merki hjónabands- ins. Eg hafði árum saman hugsað til þeirra og langað til þess að sjá þau aflur. En þau hurfu mér álíka skyndilega og huldutolkið, sem aðeins sést bregða fyrir, en engin spor skil- eftir. hg hafði ol'l hálfvegis öfundað hana af þessum manni, sem virtist sýna henni fádæma umhyggju og ekki klípa við neglur sér útlátin. Framkoma lians var þá á þann veg, að hún gaf góðar vonir um fyrirmyndar-eiginmann og öruggan Samferðamann í lífinu. Ég var dálitla stund að velta því fyrir nier hvar og hvenær ég hefði séð þessi andlit, eða voru það lil vill einhver önnur andlit lík þessum? I5að bregður fyrir sv° mörgum andlitum, og það er stundum svo eríitt að þekkja Ilui aftur, eftir mörg ár. Það var því ekki fyrr en ég heyrði nialróm þeirra, að ég var alveg viss um, að það væru þau. A’u var andlit hennar magurt og þreytulégt. Allur roði var orfinn úr kinnunum. Grár fölvi var á andlitinu. Hárið var Kápan, sem hún var í, var mjög snjáð, þunn og Eg veitti því eftirtekt, að skórnir, sem hún var á, 'oiu illa gengnir. Sólinn á öðrum gapti frá, og skein i renn- °*a sokkana, sem voru ljósgráir og skáru vel af við svarta shóna. Hún hlaut því að vera rennvot í tæturna í þessu veðri. Éann var í þykkum frakka, sem hann hnepti upp í háls bretti upp kragann, sjálfsagt til varnar rokinu og regninu. rytjulegt. sK)óllaus.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.