Eimreiðin - 01.10.1936, Blaðsíða 45

eimkeiðin
ÚR DAGBÓK BÚÐARSTÚLKUNNAR
389
En það er annað, sem mig vanliagaði um, andlitsduft
°g lakk á neglur — heldur stúlkan áfram — l'allega silki-
sokka — og svolítið glas af ilmvatni, ef peningarnir lirökkva.
Eg afgreiði stúlkuna í snatri, og hún brosir feginsamlega
'ið þvi að hafa fengið þennan nauðsynlega varning án nokk-
urs mótþróa eða möglunar frá minni hálfu.
Við gerum heldur aldrei upphátt neinar athugasemdir við
'nnkaup þeirra, sem skifta við okkur.
Aftur opnast dyrnar, og nú fæ ég heimsókn, sem kemur
nier mjög á óvart, en sem ég hel' þráð árum saman. Það eru
goinlu kærustupörin eða hjónin. Eg vissi þá aldrei hvort
heldur var. En nú var ekki um að villast. í*au báru hring
a hægri handar baugfingri, þelta venjulega merki hjónabands-
ins.
Eg hafði árum saman hugsað til þeirra og langað til þess
að sjá þau aflur. En þau hurfu mér álíka skyndilega og
huldutolkið, sem aðeins sést bregða fyrir, en engin spor skil-
eftir.
hg hafði ol'l hálfvegis öfundað hana af þessum manni,
sem virtist sýna henni fádæma umhyggju og ekki klípa við
neglur sér útlátin. Framkoma lians var þá á þann veg, að
hún gaf góðar vonir um fyrirmyndar-eiginmann og öruggan
Samferðamann í lífinu. Ég var dálitla stund að velta því fyrir
nier hvar og hvenær ég hefði séð þessi andlit, eða voru það
lil vill einhver önnur andlit lík þessum? I5að bregður fyrir
sv° mörgum andlitum, og það er stundum svo eríitt að þekkja
Ilui aftur, eftir mörg ár. Það var því ekki fyrr en ég heyrði
nialróm þeirra, að ég var alveg viss um, að það væru þau.
A’u var andlit hennar magurt og þreytulégt. Allur roði var
orfinn úr kinnunum. Grár fölvi var á andlitinu. Hárið var
Kápan, sem hún var í, var mjög snjáð, þunn og
Eg veitti því eftirtekt, að skórnir, sem hún var á,
'oiu illa gengnir. Sólinn á öðrum gapti frá, og skein i renn-
°*a sokkana, sem voru ljósgráir og skáru vel af við svarta
shóna. Hún hlaut því að vera rennvot í tæturna í þessu
veðri.
Éann var í þykkum frakka, sem hann hnepti upp í háls
bretti upp kragann, sjálfsagt til varnar rokinu og regninu.
rytjulegt.
sK)óllaus.