Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1936, Side 70

Eimreiðin - 01.10.1936, Side 70
41-4 FRUMBÚSKAPUR OG KRAMLEIÐSLUVERÐ bimbeiðiN í erfiðleikum og getur ekki veitt þvi vinnu nema beztu tíma arsins. Hvað hefur nú ríkisvaldið gert til viðreisnar þessu ástandi. Það hefur styrkt lánsstofnun, sem einkum lánar sveitamónn- um gegn veði í fasteignum. Það hefur látið gera upp skulá11 allmargra hænda, aðrar en veðskuldir, séð um eftirgjöf *l nokkrum hluta þeirra, en lánað hitt með sæmilegu.m kjörum- Það hefur styrkt bændur til að gera jarðabætur og kaupa vinnuvélar. Og loks hefur það skipulagt ketsölu bænda im1' anlands og mjólkursölu þeirra á sumum stöðum á landinu- Um þetta síðastnefnda orkar þó mjög tvímælis, hvort það hah orðið bændum til gagns eða ógagns. Þetta er hið helzta. Til frádráttar þessum fríðindum frá ríkisvaldsins háh11 kemur svo hitt: Að allir skattar og tollar hafa verið færðii 1 hámark, svo að allir sýnast nú vera sammála um, að þar veiö1 ekki við bætt. Og að ríkisvaldið hefur haldið við nú á síðan árum svo ranglátri gengisskráningu, að hver króna, sem fram leiðendur fá fyrir sínar vörur, er ekki nema 00 aura virði eða jafnvel ekki það. Og loks hefur það hæklcað svo kaupgja^ * landinu með samningum við Alþýðusamband íslands, að þa^ má heita svo, að bændur séu útilokaðir frá að nota aðkeVp vinnuafl. Ég hef ekki gögn í höndum til þess að reikna út, hvor að' ilinn á hjá hinum, ríkisvaldið eða bændurnir. Þér hafið senm lega, sem ritari ,,Gengisnefndarinnar“ sáluðu, nauðsynleg gao til þeirra hluta; útflutningsskýrslur o. fl. Viljið þér ekki reik11 dæmið ? Það skyldi nú ekki fara svo, að þér, við að leysa þá reik11 ingsþraut, sæjuð, að sanngjarnt væri að draga eitthvað m l,n^ mælum yðar um vonleysi bænda og flóttann frá landbum þessum ummælum: „Er hart að þurfa að kannast ' mum, nd- þenna veruleika, eftir öll hin stórfeldu fjárframlög, sem anfarið hafa gengið til landbúnaðarins.“ Ekki þætti mér ósennilegt, að hin „stórfeldu fjárframlög", sem yður vaxa ^ svo mjög í augum, kunni að minka eitthvað í augum y®al útkoman skyldi sýna, að það sem veitt er með annari 1 inni, væri tekið aftur með hinni. Af því að ég veit,
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.