Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1936, Side 98

Eimreiðin - 01.10.1936, Side 98
442 EIMREIÐ1* HRIKALEG ÖRLÖG og hann brýzt út, þegar dyrnar verða opnaðar,“ sagði lið- þjálfinn argur. Hann ætlaði að segja eitthvað fleira út af kviða sínum fyrir því, að dómnum yrði ekki hægt að fullnægja a réttan hátt, — en hætti snögglega, og um leið og hann rak upp öskur, þreif hann byssu af einum hermannanna og einblíndi a gluggann. IV. Gaspar Ruiz hafði klifrað upp á brjóstvörnina og sat þai nú skorðaður með bogin kné, en spyrnti baki við múrnuio- Ivarmurinn var ekki nógu breiður til þess, að fanginn gæti rétt alveg lir sér. Ég hélt fyrst að hann ætlaði að leggja gluggai111 undir sig einn, og mér grömdust þessar aðfarir. Svo var að sjá sem hann væri að koma sér þægilega fyrir. Enginn hinna fanganna dirfðist að koma nálægt honum, nú þegar hann vai laus og gat barið frá sér. ,,Por Dios!“ tautaði liðþjálfinn við hlið mér. „Það er bezt ég skjóti kúlu í hausinn á honum strax, til þess að gera en<ta á þessu uppistandi. Hann er dæmdur til dauða hvort sem er- Ég leit reiðulega á hann og sagði: „Hershöfðinginn hefnr ekki staðfest dóminn.“ Reyndar vissi ég vel, að þetta var að- eins formsatriði. Dómurinn þurfti engrar staðfestingar við. En ég bætti samt við ákveðinn: „Þér hafið enga heimild til skjóta hann, nema hann reyni að flýja.“ „Sangre de Dios!“ öskraði liðþjálfinn og miðaði byssunm- „Hann ætlar að brjótast út. Sjáið þér ekki!“ En það var eins og Gaspar Ruiz hefði heillað mig. Eldsnaí't sló ég undir byssuhlaupið, svo kúlan þaut eitthvað út í loftiö- Liðþjálfinn rak skeftið í jörð og starði hugfanginn. Han11 hefði getað skipað hermönnunum að skjóta, en hann gel það ekki. Ég held líka að honum hefði eldd veri hlýtt í þetta skifti, þó að hann hefði skipað. Gaspar sat grafkyr, spyrnti fótum í múrinn og hélt 111 háðum höndum unx járnslárnar. Það var tilkomumikil sjon Alt í einu sá ég, að hann rétti úr sér og rykti að sér höndunu111 Lágt urr lieyrðist út um afmyndaðar varir hans, og þnð 11 a“ ‘ sem við sáum, var, að smíðajárnsstöngin bognaði hægt heljarafli átaks hans. Geislar sólarinnar féllu beint á afmý11
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.