Eimreiðin - 01.07.1958, Page 74

206
EIMREIÐIN
hlaupinn í norður eða norðaustur og komið gaddhörku frost
— eða þá hann snjóar.“
„Þá bræðum við snjó — eins og heimskautafararnir,“ segir
Unnur.
En ég er ekki meðtækilegur fyrir hennar huggunarorð. Ég
blæs, hristi höfuðið og segi:
„Mikill bölvaður amlóði og beinasni get ég verið, ríf mig
upp klukkan rúmlega fimm í morgun og fer út í dyr — og
svo . .. hefðu öll ílát getað verið full.“
„Það verða einhver ráð.“
„Jú, jú. Ætli þau verði önnur en þau, að maður kaupi
tylft af mjólkurbrúsum og fái vörubíl til að sækja vatn alla
leið til Reykjavíkur. Hverjir af þeim, sem hér búa næstir
og fengið hafa vatnsleiðslu, mundu til í að leyfa bráðókunnugu
fólki að ganga um hjá þeim oft í viku og standa langtímum
saman við að láta renna í brúsa? Það verður sjálfsagt lagleg-
ur skildingur, sem vatnið kostar okkur í vetur, verða trúlega
gaddhörkur fram yfir sumarmál, úr því að hann hefur byrj-
að svona.“
En Unnur er engan veginn uppnæm, manneskjan, sem ég
liélt að mundi ef til vill alls ekki taka í mál að sætta sig við
vatnslausa íbúð.
„Meðan þú varst í bænum í dag, kom til mín konan, sein
býr hérna næst okkur — bað að lána sér síma — og hún sagði
mér, að oftast hefðu þau haft nóg vatn af þakinu, en annars
væri hús hérna skammt fyrir ofan, þar sem fólkið hefði
reynzt afar liðvikið, konan sagzt þekkja, hvað það væri að
vera vatnslaus."
„Púh!“ Ég legg mjög mikið í þetta pú, og síðan segi eg
hávær og fastmæltur: „Það held ég, að hún vilji bæta nokkr-
um fjölskyldum á hjá sér, þessi konukind . . . Og hvað er
að marka vetur eins og verið hafa undanfarin ár, hripað úr
loftinu næstum upp á hvern einasta dag frá veturnóttum og
fram undir krossmessu? Ég veit, að í vetur verður hörkutíð,
snjókomur og brunafrost og áreiðanlega hafís . . . Ég dríf mig
bai'a strax inn í Reykjavík, kaupi þar tíu, tólf brúsa, fæ mm
vörubíl, læt fylla brúsana og aka með þá hingað suður eft-