Uppeldi og menntun - 01.09.1993, Qupperneq 137

RAGNHEIÐUR BENEDIKTSSON
námseiningar. Allir kennarar 12 ára nemenda í Melaskóla kenndu hver sína
einingu, hver með sitt sex vikna tímabil. Einum þeirra farast svo orð:
Eitt er mér minnisstætt og pað er að verkefnið var kynntfyrir kennurum pannig að
pað væri mjög einfalt og lítið mál að vinna pað, en mér fannst raunin allt önnur.
Kennarar eru alls ekki vanir að vinna eftir erlendum kennsluleiðbeiningum og
- reyndist oft tímafrekt að undirbúa sáraeinföld verkefni.
Þarna er a.m.k. tvennt sem margir kennarar hafa talið óþægilegt. Annars vegar er
það erlenda tungumálið, hins vegar tímaskorturinn. Teknar verða glefsur úr
athugasemdum kennara sem lúta að erfiðleikum varðandi tungumálið:
Galli er að svörin á tölvunetinu eru áerlendu máli. Ég held ég vildi ekki kenna petta
án pess að hafa að minnsta kosti vinnublöðin og nemendahandbókina á íslensku og
best væri ef kennsluleiðbeiningarnar væru pað Itka.
Hér er sagt að það sé galli að svörin á tölvunetinu séu á erlendu máli. Það kemur
víðar fram að sá þáttur tefur fyrir annarri vinnu. En kennarar leysa þetta vandamál
á mismunandi vegu:
Gæludýraeiningin er góð byrjunareining, hún kynnir pau vinnubrögð sem nauð-
synleg eru í Kids network. Mér fannst hún heppnast ágætlega hjá 10 ára, en auð-
vitað setur enskan strik í reikninginn og munar pá töluvert að hafa 12 ára
nemendur. Ég hefði ekki annað pví að pýða öll bréfin frá skólunum fyrir 10 ára
nema með hjálp frá foreldrum.
En sitt sýnist hverjum. Hér koma vangaveltur kennara sem kenndi 12 ára nemend-
um um vatnið veturinn sem námsefnið var allt á ensku:
Enskan sem samskiptamál getur verið kostur fyrir pá sem eru að byrja að læra
ensku. Nemendur fá tækifæri til að semja sín eigin bréf (istaðinn fyrir enska stfla)
og lesa bréffrá jafnöldrum sínum um efni sem peitn er kunnugt (og á „máli" sem
pau pekkja). Verkefnið gefur tækifæri til samvinnu foreldra og kennara (t.d. með
pýðingum o.fl.).
Margir kennarar 12 ára nemenda hafa brugðist við enskuþættinum á eftirfarandi
hátt:
Þegar ég kenndi efnið var pað allt á ensku og sleppti ég alveg enskukennslu pessar
vikur.
Nemendur í veðureiningunni á haustönn 1992 sögðu sumir að meðal þess sem þeim
fannst skemmtilegast hefði verið að skrifa bréf á íslensku og þýða þau svo á ensku.
Einnig hefði verið gaman að þýða bréf af ensku yfir á íslensku Aðrir sögðu hins
vegar að þýðingar hefðu verið meðal þess sem þeim þótti leiðinlegast.
Mér sýnist að kennurum sem ekki hafa gott vald á ensku veitist þessi vinna mun
erfiðari en hinum. Eins og sjá má hér að ofan brugðu kennarar 10 ára nemenda á það
ráð að biðja foreldra að aðstoða börn sín við að þýða (eitt bréf hvert) úr tölvupóstin-
um yfir á íslensku í gæludýraeiningu. Fróðlegt hefði verið að heyra álit foreldra á
þessu samstarfi.
135