Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1934, Síða 52

338
Með strandmenn til Reykjavikur.
IÐUNI'í
undir hádegi, en þyknar þá upp með stillu og þriggja
til fjögra stiga frosti. Risu Öræfingarnir með birtu og
bjuggust til ferðar. Kúðafljót átti að heita undir ís,
en var sjómikið og ísinn að mestu samanfrosið hröngl,
er losnað hafði í leysingunni og hemað aftur saman
daginn áður og um nóttina. Svall vatnið upp á bakk-
ana og flæddi alt í kring um Sanda-bæinn, belgdi
upp ísbreiðuna og hafði hlaðið ísnum sums staðar í
hrannir, en víðs vegar úti á fljótinu voru göt og vak-
ir, full af samanþjöppuðum íshroða. Var vöxturinn i
fljótinu svo mikill, að vatnið tók í bóghnútu uppi á
vestri bakkanum, og um túnið á Söndum féllu álar,
sem náðu upp undir miðjar síður, en nokkru grynnra
á börðum og rimum milli álanna.
Öræfingarnir fengu þá Eggert og Hjörleif til þess
að reyna fyrir sig ísinn, því að þeir voru Kúðafljóti
þrautkunnugir. Leituðu þeir fyrir hér og þar um fljót-
ið, en töldu isinn hvergi tryggan. Munu þeir þó hafa
talið mestar líkur til, að klöngrast mætti yfir um
austur af bænum. Varð það úr, að þar var lagt af
stað með hestana út á fljótið. Var þá nálægt hádegi.
Hestarnir voru teymdir, tveir og þrír í einu, og látnir
ganga hver á eftir öðrum. Fór Eggert fyrst yfir með
þrjá hesta. Næst á eftir honum fór Klemens með aðra
þrjá. Gekk þetta alt slysalaust, þar til eftir eru seytj-
án hestar á vesturbakkanum.
Þá leggur Björn Pálsson út á fljótið með þrjá
hesta í lest. Var þar lítils háttar brestur í ísinn upp»
við bakkann. En nú tekst svo slysalega til, að aftasti
hesturinn hratar með framfæturna niður um brestinn,
svo að skörin nemur við brjóstin. Rykti hesturinn sér
skáhalt upp á skörina, en við þau átök brestur ísinn
undan honum, og sekkur hann þar á bólakaf. Kippir