Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1924, Blaðsíða 276

276
Nú viljum vcr allir pakka guði
Gbr. 28 (altan við).
Nú viljum vér hans líkama grafa
(Gbr. 317).
Nú viljum vér, kristnir, syngja
Gísl. 16 (aftan við).
Nú vill guð faðir miskunna (Gbr.
163, 252).
Nýjan söng drottni syngið vel Gbr.
182.
Nýlt sveinbarn eitt oss fæddist nú
Gbr. 28.
Nær hugraun þunga hittum vér
Gbr. 257 (258); l. 112.
Obreytanlegi á alla lund Gbr.
284.
Ó, Christe, vér allir þökkutu þér,
sjá Christe, vér allir o. s. írv.
Ó, faðir minn, eg þrællinn þinn
Gbr. 369 (205).
Ofan af himnum hér kom eg Gbr.
29 (21, 31, 34, 40); 1. 18.
Ó, guð, bíföluð æ sé þér Gbr. 242.
Ó, guð faðir, þín eilíf náð Gbr.
210; 1. 94.
Ó, guð, hjá oss í heimi hér Gbr.
258.
Ó, guð, í heift ei liasta á mig Gbr.
Í47.
Ó, guð, mig langar eftir þér (Gbr.
146).
Ó, guð minn herra, aumka mig
Gbr. 155; 1. 73.
Ó, guð minn og herra, aumka þig
(Gbr. 161 = 155).
Ó, guð, minn óvin margur er Gbr.
139.
Ó, guð, sannur í einingu Gbr. 91.
Ó, guð, sem geymir ísrael bls. 217.
Ó, guð, sem öllu ræður bls. 218.
Ó, guðslamb meinlausa Gísl. 6.
Ó, guðslamb saklaus laminn Gbr.
132; 1. 63.
Ó, guð, vér þökkum og lofum þig
Gísl. 17 (Gbr. 300, 360).
Ó, guð, von mín er öll til þín Gbr.
255.
Ó, guð, vor faðir eilífi Gbr. 61.
Ó, guð vor faðir, sem ert allíð
himnum á Gísl. 11 (Gbr. 120).
Ó, guð vor faðir, sem í himnariki
ert Gbr. 120, 1. 58.
Ó, guð vor herra, hvcr fær það
Gbr. 143; 1. 66.
Ó, guð, þitl nafn áköllum vér
Gbr. 243.
Ó, guð, þú ert mín aðsloð fljót
Gbr. 342.
Ó, herra guð, í þínum frið Gbr.
42; I. 21.
Ó, herra guð, oss helga nú Gbr.
96.
Ó, herra guð, þín helgu boð Gbr.
205 (192, 254, 265); 1. 91.
Ó, herra nú mig næri Gbr. 221,
Ó, Jesu Christe, sá eð manndóm
tókst (Gbr. 15).
Ó, Jesú, Jesú, Jesú minn bls.
218.
Ó, Jesú Iírist, guðs einkason Gbr.
256. •
Ó, Jesus Christus, sá eð mann-
dóm tók Gísl. 14.
Ó, Jesús, þitt er orðið oss Gbr.
39.
Ó, Jesú, þér æ viljura vér Gbr.
192 (353, 369).
Ó, Jesú, önd mín leitar Gbr. 364
(370).
Ó, lifandi guð, þú lít þar á, sjá
Lifandi guð o. s. frv.
Ó, maður, hugsa, hversu rojög
Gbr. 31.
Ó, mildi Jesú, sem manndóm tókst
Gbr. 15 (300); 1. 8 a-b.
Orð himneska út gekk til vor Gbr.
9.
Oss lát þinn anda styrkja Gbr.
53 (219); I. 29.
Oss má auma kalla Gbr. 194.
Óttast guð, ei skaltu svcrja Gbr. 114.
Ó, vér syndum setnir Gbr. 193;
1. 86.
Óvinnanleg borg er vor guð Gbr.
152 (227); 1. 71.
Óvitra munnur segir svo Gbr.
142 (334); 1. 65.
Ó, vor herra, Jesú Krist Gbr. 18.
Ó, þú þrefalda eining blíö Gbr.
89 (90-1); 1. 46.