Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1928, Blaðsíða 143

127
§ 162 og 163
§ 162. Dæmisagan um ríka manninn og Lazarus.
104. Lúk. I619—3i
19 En það var maður nokkur ríkur, er klæddist purpura og dýru Iíni og
lifði hvern dag í dýrlegum fagnaði. 20 En fátækur maður nokkur, er Lazarus
hét, hlaðinn kaunum, hafði verið lagður við fordyri hans; 21 og girntist hann
að seðja sig af því, er féll af borði ríka mannsins, og jafnvel hundar komu
og sleiktu kaun hans. 22 En svo bar við, að fátæki maðurinn dó og að hann
var borinn af englum í faðm Abrahams; en ríki maðurinn dó líka og var
grafinn. 23 Og er hann hóf upp augu sín í helju, þar sem hann var í kvölum,
sér hann Abraham álengdar og Lazarus upp við brjóst hans. 24 Og hann kall-
aði og sagði: Faðir Abraham, miskunna þú mér og send Lazarus, að hann
dýfi fingurgómi sínum í vatn og kæli tungu mína, því eg kvelst í þessum loga.
25En Abraham sagði: Minstu þess, sonur, að þú hlauzt þín gæði meðan þú
lifðir, og Lazarus á sama hátt sitt böl, en nú er hann hér huggaður, en þú
kvelst. 26 Og auk alls þessa er á meðal vor og yðar mikið djúp staðfest, til
þess að þeir, sem vilja fara héðan yfir til yðar, geti það ekki, og að menn
komist ekki þaðan yfir til vor. 27 En hann sagði: Þá bið eg þig, faðir, að þú
sendir hann í hús föður míns, 28því að eg á fimm bræður, til þess að bera
vitni fyrir þeim, svo að þeir komi ekki líka í þennan kvalastað. 29 En Abra-
ham segir: Þeir hafa Móse og spámennina, hlýði þeir þeim. 30En hann sagði:
Nei, faðir Abraham, en ef einhver frá hinum dauðu kæmi til þeirra, þá mundu
þeir gjöra iðrun. 31 En hann sagði við hann: Ef þeir hlýða ekki Móse og spámönn-
unum, munu þeir ekki heldur láta sannfærast, þótt einhver rísi upp frá dauðum.
Um hneykslanir. Sjá § 129.
105. Lúk. 17i—2 = Matt. 186—7 = Mark. 942
Um fyrirgefningu. Sjá § 132 og 133.
106. Lúk. 173—4 = Matt. 18is og 21—22
§ 163. Um trúna.
Matt. 1720
20En hann segir við þá: Vegna
lítillar trúar yðar. Því að sannlega
segi eg yður: ef þér hafið trú eins
og mustarðskorn, þá munuð þér segja
við þetta fjall: Flyttu þig þaðan
og hingað!
og það mun flytja sig,
og ekkert mun vera yður um megn*).
*) Sbr. Matt. 2hi og-Mark. 1122—23.
107. Lúk. 17s-6
50g postularnir sögðu við drottin:
Auk oss trú. 6En drottinn sagði:
Ef þér hafið trú eins
og mustarðskorn, gætuð þér sagt
við mórberjatré þetta: Ríf þig upp
með rótum og gróðurset þig í hafinu;
og það mundi hlýða yður*).