Hugur - 01.01.1994, Blaðsíða 108

Hugur - 01.01.1994, Blaðsíða 108
106 Mikael M. Karlsson HUGUR Michael Scriven gaf staðhæfingum sem láta slík almenn sannindi í ljósi sérstakt nafn. Hann kallaði þau venjustaðhæfingar (normative statements), og ég mun hér á eftir nota þetta heiti Scrivens. Scriven hélt því fram að regludómar yrðu almennt talað ekki greindir sem staðhæfingar um likindi, og ennfremur að lýsingar á tilfellunum sem falla undir regludóm leiddi ekki stranglega af honum.23 Segjum að Fagurgali sé kjúklingur. Hvað getum við ályktað um hann af regludómnum (til aðgreiningar frá skilyrðislausu alhæfingunni eða líkindadómnum) að kjúklingar hafi vængi? Ég held að við getum ályktað að Fagurgali hafi vængi. En ályktunin er ekki afleiðslu- ályktun, að minnsta kosti ekki í viðteknum skilningi á afleiðslu, því að ef það skyldi koma í ljós að niðurstaða hennar standist ekki, það er ef það skyldi koma í ljós að Fagurgali sé vængjalaus, þá værum við ekki tilneydd að neita því að ályktunin sé gild eða að hafna annarri hvorri forsendu okkar (eða báðum): regludómnum að kjúklingar hafi vængi eða þeirri skoðun að Fagurgali sé kjúklingur.24 Á hinn bóginn er ályktunin ekki heldur óbrotin aðleiðsluályktun, í neinum venjulegum skilningi á aðleiðslu, því hún er bersýnilega ályktun af almennum sannindum um tilfelli sem fellur undir þau. Hún er ekki ályktun um almenn sannindi af röð einstakra tilfella, né heldur virðist hún vera ályktun af mörgum einstökum tilfellum til nýs einstaks tilfellis, og þetta eru ályktanirnar sem oftast eru kallaðar aðleiðsluályktanir. Það Aristóteles virðist halda fram. í athugasemdum um aðferðafræði í Siðfrœði Nikkómakeusar segir Aristóteles: „Verði viðfangsefninu gerð svo skýr skil sem mögulegt er, verður greinargerðin mátuleg, því greinargerðir gefa ekki allar kost á sömu nákvæmni frekar en iðngreinar. . . . Það sem er gott er ámóta brigðult vegna skaðans sem oft hlýst af; ... Látum því nægja að sýna sannleikann í grófum dráttum þegar við ræðum þessa hluti út frá slíkum forsendum; látum nægja að fjalla um hlutina eins og þeir eru yfirleitt og ganga að þess háttar forsendum vísum og haga niðurstöðum eftir því. Það ber að skilja allt sem sagt verður þessum skilningi, því einkenni menntaðs manns er að vænta nákvæmni í hvers kyns málum að því marki sem eðli málsins leyfir." (1094b12-25) [Þýðing Svavars H. Svavarssonar]. Afleiðslusinnar horfa framhjá eða hundsa þessa ráðleggingu Aristótelsar. 23 Sjá ritgerð hans „Truisms as the Grounds for Historical Explanations", Theories of History, Patrick Gardiner ritstj., (New York: The Free Press, 1959), s. 443-475. í þessu samhengi skiptir §3.4 í ritgerð Scrivens miklu máli. Þeir sem þekkja til rita Scrivens munu sjú að bragði að ég á honum mikið að þakka. 24 Ef ályktunin væri afleiðsluályktun værum við tilneydd, eftir viðteknum skoðunum, annaðhvort að afneita gildi ályktunarinnar eða rengja eina eða fleiri af forsendunum.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Hugur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.