Hugur - 01.01.1994, Blaðsíða 78

Hugur - 01.01.1994, Blaðsíða 78
76 Þorsteinn Gylfason HUGUR fyrirtæki — sé þessi siðfræði skelfíng óraunhæf. Því hver hefur tóm til þess, og vit og þekkingu, þegar að því kemur að taka alvarlega ákvörðun, að reikna út allar afleiðingar hinna ólíku kosta og velja síðan þann sem mest ánægja er að á alla kanta? En ég vildi, eins og prófessor Bernard Williams,19 mega ganga mun lengra en þessir andmælendur og halda þvf fram að athafnasiðfræðin sé sjálfri sér ósamkvæm: á endanum sé hún helber hugsunarvilla. Ástæðan til þessa er ofureinföld. Nytjastefnumaður hlýtur ævinlega að telja rétt að velja skásta kostinn af mörgum illum eða jafnvel andstyggilegum sem hann telur nauðsynlegan til að koma í veg fyrir hið versta sem annars gerðist við gefnar aðstæður, til að mynda einhvern ennþá viðurstyggilegri verknað sem annar er líklegur til að gerast sekur um. Ég þarf ekki að nefna mörg dæmi þessa viðhorfs úr stjórnmálum samtímans. Ráðherrar sitja í ríkisstjórn og trúa því, segja þeir, að setuliðið á Miðnesheiði sé ægilegasta ógæfa sem yfir þessa þjóð hefur dunið. En herliðið situr sem fastast og hreiðrar um sig, og hatursmenn þess í stjórnarráðinu þiggja af því greiða. Þeir réttlæta sjálfa sig með því að „eining vinstrihreyfingar" eða hvað það heitir hafi verið í voða, eða þá einhverjum andskotanum öðrum. I fæstum orðum er eitt frumhugtak allrar nytjasiðfræði hugmyndin um varnarleiki — „fyrirbyggjandi ráðstafanir,“ eins og stjórnmála- mönnum þætti ugglaust fegurra mál. Og eins er það auðvitað innbyggt í þessa siðfræði að menn beri jafna ábyrgð á því sem þeir gera og hinu sem þeir láta vera. Af þessu tvennu leiðir að líkur eru til að varnarleikir verði æ tíðari í mannfélaginu, því aðrir eiga sama rétt og ég á viðurstyggilegum varnarleikjum gegn varnarleikjum mínum gegn verkum þeirra. Og hér er það sem ósamkvæmnin kemur til sögunnar: í þjóðfélagi sífjölgandi varnarleikja var verr af stað farið en heima setið, líka frá beinhörðu nytjasjónarmiði. Ef við viljum setja varnarleikjum nytjastefnumannanna einhver mörk, þá hljótum við að æskja þess að nógu margir geri nógu mikið af því að fylgja samvizku sinni og sannfæringu, skeyta í engu um afleiðingarnar og segja ósköp einfaldlega: „Hér stend ég og get ekki 19 Bernard Williams, Morality: An lntroduction to Ethics (Harmondsworth: Penguin, 1972), s. 110-111. Sbr. ennfremur bók þeirra Williams og J.J.C. Smart, Utilitarianism: For and Against (Cambridge: Cambridge University Press, 1973).
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Hugur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.