Dvöl - 01.07.1942, Blaðsíða 6

Dvöl - 01.07.1942, Blaðsíða 6
164 DVÖL morgun, svo að ekki sé hægt að veiða. Barnið grætur, en það gera reyndar öll lítil börn.“ Svo hljóp ég á dyr, án þess mamma gæti hindr- að mig. Ég undi mér ekki lengi við veiði- skapinn, enda varð ég ekki var. Mér kom til hugar, að fiskarnir tækju líklega ekki agnið, af því að ég hafði verið vondur og óhlýð- inn. Ég hankaði færið upp og hélt heim á leið'. Ég nam staðar við dyrnar og dokaði við, áður en ég gekk inn. í sama bili heyrði ég hljóð langt í fjarska, og að stuttri stundu liðinni enn annað, sem barst gegnum skóginn. Mér varð það samstundis ljóst, að þetta myndi vera skotdrunur frá fall- byssum stórskotaliðsins, sem hefð- ist við handan skógarins. Þegar ég kom inn, var barnið hætt að gráta, en mamma sat hreyfingarlaus og yrti ekki á mig. Hún hafði kropiö á kné við hliðina á gömlu vöggunni. Nokkrir lausir hárlokkar féllu nið- ur á axlir hennar. „Ég ætla að fara að sækja lækn- inn, mamma. En þeir eru farnir að skjóta. Þú getur heyrt skot- drunurnar núna, ef þú kemur fram í dyrnar og hlustar.“ Hún brast í grát og huldi andlit- ið í ábreiðu vöggunnar, þegar ég fór að tala um skothríðina. Ég stóð ráðþrota við hlið hennar og hlust- aði á skotgnýinn, sem kvað við í fjarska. Ég var heitur og móður af göng- unni, svo að ég hengdi færið á nagla og settist niður. „Á ég að fara strax af stað eftir lækninum, mamma? Það verður orðið al- dimmt, þegar ég kem aftur.“ Mamma sneri sér aö mér og var reiöileg á svipinn. „Ó, bleyðan þín,“ hrópaði hún. „Dimmt, — eng- inn veit, hvílikt myrkur umlykur mig.“ Mér varð mjög bilt við að heyra mömmu segja þetta, og mér leið ákaflega illa. Ég gekk að vöggunni og laut yfir hana. Andlit barnsins var náfölt, og augnalokin hvít, eins og vax. Hendur þess og varir voru helbláar. „Er það dáið, mamma?“ hvíslaði ég. Hún svaraöi mér engu, en ég sá, að axlir hennar skulfu. Ég gekk burt og horfði út um opnar dyrnar. Mér rann kalt vatn milli skinns og hörunds, og ég brast i grát, þvi að nú iðraði mig þess að hafa ekki farið eftir lækninum um morgun- inn. Ég gat ekki hindrað tárin, sem hrundu án afláts niður heitar kinnarnar. Þannig stóð ég lengi í opnum dyrunum og lét kalda næt- urgoluna leika um mig. Loks gekk mamma til mín, tók báðum höndum um höfuð mér og þrýsti mér að brjósti sér. Ég stóð' kyrr, og gráturinn sefaðist smátt og smátt. Enn kvað skothríðin við, og öðru hvoru flugu hræddir fugl- ar sönglaust yfir krónur trjánna. Ég hugleiddi það, hvort verið gæti, að pabbi væri að berjast í nánd við fallbyssurnar.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160

x

Dvöl

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dvöl
https://timarit.is/publication/619

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.