Uppeldi og menntun - 01.01.2007, Blaðsíða 17

17
verið mest í fyrra og hann hefði fengið fullt af skotum á sig og leiðinlegar athugasemd-
ir. Þó honum fyndist eineltið farið að minnka þar sem hann var núna kominn á annað
ár í framhaldsskólanum sagði hann: ,,Ég veit bara að það gengur enn og maður þarf
svona … ekki annað en að horfa á fólkið þá svona gefur það manni illt auga.“
Þó kennarinn væri viðstaddur var samt gert lítið úr fólki fyrir framan allan bekk-
inn. Tveir þátttakenda töluðu um þetta og stúlka sagði frá atviki þegar hún kom einu
sinni of seint í tíma og eina lausa sætið var við hliðina á fyrrverandi skólafélaga úr
grunnskóla þar sem hún hafði einnig orðið fyrir einelti. Hún sagði:
Það var ekkert annað sæti, ég varð að sitja þarna. Þá lagði hann töskuna
sína á borðið og lappirnar á stólinn og sagði að þetta borð væri frátekið. Og
ég stóð eins og fáviti í miðri stofunni bara. Það var sóttur stóll og borð fyrir
mig og það kom aldrei neinn í þetta sæti.
Í upphafi umræðu nemendahópsins vildu þátttakendur ekki meina að einelti væri
beinlínis í gangi í framhaldsskólum en þau minntust strax á að það væri alls konar
,,baktal og slúður.“ Brynjar, einn úr hópnum, talaði um að það væri ,,mikið slúður í
skólanum og sumt fólk gerði í því að slúðra um aðra og því væri alltaf beint gegn
þeim sömu.“ Þrír þolendanna töluðu einnig um baktal og slúður sem þeir höfðu orðið
fyrir og ein stúlknanna sagði að fyrrverandi vinkonur hefðu haldið áfram að baktala
hana og aðalgerandinn ,,passaði sig alveg á því að ég myndi heyra allt sem var talað
illa um mig.“
Djók og grín eins og nemendurnir kölluðuð það virtist einnig algengt. Sara, stúlka
í rýnihópnum, talaði um að það væri oft rosalega mikið djók í gangi og verið að gera
grín að einhverjum fyrir framan hópinn og það væri oftast sá sami sem lenti í því. Það
kom fram í samræðum nemendanna að þeir virtust jafnvel ekki alveg gera sér grein
fyrir hvaða afleiðingar þetta hefði fyrir þá sem ,,grínið“ beindist að. Harpa, þolandi
eineltis, leit á þetta öðrum augum, hún sagði: ,,En það er samt gerandinn sem gerir
mest … hann … það er hann sem byrjar á þessu og svo fylgja hinir bara á eftir og halda
að þetta sé grín.“
Tæknivætt einelti
Allir þátttakendur nefndu að samskiptatækni væri notuð við einelti, svo sem blogg-
síður, SMS-skilaboð, upphringingar í farsíma, MSN-spjallrásir og jafnvel videosýn-
ingar. Þolendurnir höfðu allir orðið fyrir slíku einelti í einhverri mynd og meðal nem-
endafélagshópsins var þetta áberandi í umræðunni. Bloggsíður eða heimasíður, sem
einstaklingar búa sér til sjálfir, voru oft nefndar. Í umræðunni um síðurnar kom fram
að þær eru sérstakt og viðkvæmt fyrirbæri. Eiríkur, piltur úr nemendafélaginu, sagði:
,,Bloggið er þannig að þar er ekki allt sagt heldur ýmislegt gefið í skyn og menn lesa
á milli lína og fara svo að tala um það allt öðruvísi, þá verða til alls konar sögur.“
Rýnihópurinn talaði líka um að það væri ýmislegt sagt á bloggsíðum sem gæti sært
fólk og það væri ekkert mál að sjá um hvern væri verið að tala. Eygló, sem var þolandi
eineltis, ræddi mikið um síðurnar og hversu hættulegar þær gætu verið því mögulegt
væri að koma frá sér efni án þess að nokkur vissi hver höfundur væri né um hvern
væri rætt.
ARNHEIÐUR GÍGJA GUÐMUNDSDÓTTIR, SIF EINARSDÓTTIR OG VANDA SIGURGEIRSDÓTTIR