Uppeldi og menntun - 01.01.2007, Qupperneq 40

40
rannsókn ekki heldur en niðurstöður hennar ættu eigi að síður að auka þekkingu og
dýpka skilning á samstarfi heimila og skóla. Til að styrkja trúverðugleika niðurstaðna
rannsóknarinnar var leitast við að uppfylla eftirfarandi viðmið um túlkunarréttmæti
(e. interpretive validity) (Gall o.fl., 1996) en þau eru m.a.:
• Með margprófun (e. triangulation) voru farnar ólíkar leiðir til gagnaöflunar til
að auka réttmæti og áreiðanleika rannsóknarinnar. Gögnum var safnað frá
mörgum stöðum með mismunandi aðferðum.
• Yfirlestur þátttakenda (e. member checking): Til að tryggja að rétt væri farið
með upplýsingar um upplifun og sjónarmið þátttakenda í rannsókninni,
sem viðtal var tekið við, var þeim öllum boðið að lesa viðtölin yfir og lesa
rannsóknarkafla og niðurstöður meistaraprófsritgerðar minnar og koma at-
hugasemdum á framfæri.
• Þegar mynstrið passaði saman (e. pattern matching): Leitað var eftir því hvort
spá um jákvæð áhrif samstarfsáætlunarinnar á samstarf skóla og fjölskyldna
kæmi fram í niðurstöðum rannsóknarinnar. Réttmæti niðurstaðna styrktist
þegar þær héldust í hendur við spá sem fyrirfram var gefin um áhrif sam-
starfsáætlunarinnar á þátttöku foreldra í námi barna sinna og öðru starfi
skólans.
• Langtímaathugun (e. long-term observaion): Þar sem rannsóknin náði yfir tvö
skólaár var hægt að safna upplýsingum yfir langt tímabil og endurtaka at-
huganir á ákveðnum fyrirbærum sem juku líkurnar á réttmæti niðurstaðna
(Gall o.fl., 1996).
Siðferðileg álitamál
Allan rannsóknartímann var það ljóst að Oddeyrarskóli tók þátt í þróunarverkefninu.
Ég reyndi hvað ég gat til að vernda einstaka þátttakendur í rannsókninni og til að
halda trúnað við þá eru þátttakendur auðkenndir sem kennari, foreldri, skólastjórn-
andi eða viðmælandi í greininni. Bekkir eru oftast tilgreindir á yngsta-, mið- og efsta
stigi.
Ég var virkur þátttakandi í þróunarstarfi skólans allan tímann en ekki hlutlaus
áhorfandi. Tengsl mín við Oddeyrarskóla voru mikil þar sem ég hafði unnið um nokk-
urt skeið sem ráðgjafi með kennurum.
Löng reynsla mín sem foreldris af samstarfi heimilis og skóla var bæði veikleiki
og styrkur. Slík reynsla getur vissulega veikt rannsóknina ef eigin viðhorf og skoð-
anir hindra rannsakandann í að skynja með opnum huga það sem fram fer. Á hinn
bóginn er það ótvíræður styrkur að þekkja rannsóknarefnið af eigin raun – og það
er í raun ein af forsendum starfendarannsókna. Eisner (1998) telur að þekking rann-
sakanda á viðfangsefni rannsóknarinnar auki á áreiðanleika hennar. Trúverðugleiki
rannsakandans vegur þungt, en eins og Gretar L. Marinósson (2004) segir er erfitt „…
að aðgreina rannsakandann frá hinu rannsakaða því að rannsakandinn er aðalrann-
sóknartækið“ (bls. 35). Hann segir hættu á hagsmunaárekstrum þegar rannsakandinn
„FANNST ÉG GETA SAGT ÞAÐ SEM MÉR LÁ Á H JARTA …“