Morgunn


Morgunn - 01.12.1934, Side 39

Morgunn - 01.12.1934, Side 39
MOEGUNN 165 sjálfum sér og öðrum „hulda dóma“ annars heims og lífs, með hverju því orði og ummæli, sem samrýmast má við kenningar Krists sjálfs um þau efni, hvort heldur er í orðs- kviðum, dæmisögum eða likingum. En það vildi eg þó, fyrir mitt leyti, varast að fara hér með strangar fullyrðingar, þar eð eg finn mig skorta fulla trygging fyrir því, að eg skilji eða finni allt hið sannasta eða hina fylstu meiningu í orðum Drottins Krists. Fyrir mér er því ekkert óbifan- lega fast mótað eða ákveðið, um útlit, fyrirkomulag og ástand annars heims og lífs, nema það, að þar hlýtur heim- ur og líf að verða eftir hvers eins sálar eðli og ástandi; og þá langlíklegast mjög í líkingu við heiminn og lífið hér — þó með þeirri gjörbreytingu og mismun, að þar gildir og ræður fullur sannleikur og algert réttlæti um kringum- stæður og kjör, svo að mörgum mun þess vegna þar áreið- anlega „bregða í brún;“ einum óumræðilega vel, og öðrum óumræðilega illa, alt eftir andlegu ástandi hvers eins; því eftir því fer þar alt. — Mun þá mörg góð sálin undrast og fagna yfir dýrð annars heims og lífs; og burt kallaðir dýrkendur þessa jarðneska heims undrast og harma, hve aum og lítilsverð öll ríki þeirrar veraldar og þeirra dýrð eru, þegar til annars heims kemur;. þar sem ekki eru til neinir f jársjóðir, nein gæði né dýrð fyrir jarðneskan dauð- legan líkama, er þeir elskuðu mest, heldur aðeins fyrir ódauðlegu sálina, sem í honum bjó, en sem þeir afræktu mest. — Það er nú farið að síga á seinni hlutann hjá mér eins og fleirum, að jarðneskum aldri til, og eg og mínir jafnaldr- ar megum vænta umskiptanna bráðum — enda þótt „eng- inn viti hver annan grefur“, og ýmsir yngri kunna að kall- ast á undan. En „hvenær sem kallið kemur“ til mín eða annara hér, þá bið og vona eg, að vér, helzt allir og allar, verðum þá svo uppalin og undirbúin, eftir vistina hér, með blíðu og stríðu, að oss öllum megi „bregða vel í brún“, bregða til óumræðilegs friðar og fagnaðar, livíldar og full- nægingar allra sannra, meðskapaðra sálarþarfa og þrár,
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.