Morgunn - 01.12.1934, Síða 68

194
MORGUNN
lá á Landsspítalanum í Reykjavík. Segist Guðmundur eiga
að skila kærri kveðju til mín frá Jóhanni og að hann bæði
mig að tala við sig kl. 6. Eg fann þegar í svefninum, að eg
vildi eindregið tala við bróður minn. Þó eg vissi, að það
samtal okkar systkinanna færi ekki fram í jarðneskum
síma, heldur myndum við verða látin tala í sambandi úr
æðri heimi. Var eg mjög óróleg, þar til mér þótti tíminn
vera kominn, sem eg átti að tala við Jóhann bróður minn.
Lagðist eg þá upp í rúm, og fór þá strax að suða fyrir eyr-
um mínum. Eg titraði öll og hentist til og frá í rúminu off
fanst mér eins og sálin skilja við líkamann. Heyrði eg þá
að Jóhann bróðir minn fer að tala og heilsuðumst við. Eg
spyr Jóhann um líðan hans. Hann sagði mér, hvernig sér
liði. Um leið breyttist málrómurinn og annar maður fór
að tala. Eg þekti strax, að það var Friðrik læknir. Spyr
hann mig þá, hvort eg vilji gefa það eftir, að hann fengi
alt af að vera fyrir sunnan hjá Jóhanni bróður mínum, á.
meðan Jóhann sé þar, því að annars fái hann ekki heils-
una aftur. Segist Friðrik hafa verið á víxl hjá okkur, og
hafi því okkar, sem hann var ekki hjá í það skiptið, lakað til
heilsunnar, og það væri svo þrálátur innvortis sjúkdómur,
sem gengi að Jóhanni, að ekki væri gott að lækna hann,
nema að vera alt af hjá honum. Sagði Friðrik læknir mér
nafnið á sjúkdóminum, en mér var ekki hægt að muna það,.
þegar eg vaknaði. Eg sagði Friðrik, að það væri sjálfsagt,
að hann yrði hjá Jóhanni bróður mínum, á meðan hann
yrði fyrir sunnan. Sagðist þá Friðrik taka til óspiltra mála
aftur að lækna mig og Jóhann, þegar hann væri kominn
norður í land og við yrðum saman. — Um leið breyttist
málrómurinn og Jóhann bróðir minn fór að tala við mig
nokkra stund. Kvöddumst við síðan. Eg fór þá öll að titra,
og lagði suðu fyrir eyru mín. Þegar er titringurinn var
horfinn úr líkama mínum og suðan frá eyrum mínum, vakn-
aði eg, og leit eg þá á klukkuna og var hún 7 um morguninn.
í marz 1934. Guðný Klara S. Lárusdóttir,
frá Skarði í Skagafirði.