Morgunn - 01.12.1934, Side 101

MORGUNN
227
samlegu fegurð, að ekkert hér neðra stenst þar saman-
burð. Surnir af okkur að minsta kosti hafa komið þarna
í draumi, og hin bókstaflega ,,ójarðneska“ fegurð vatna
og landslags er um aldur og æfi greipt í minni þeirra,
sem þetta hafa augum litið eða klifið astral-fjöllin og
synt í astral-vötnum.
Það er áreiðanlega hægt að synda í astral-vötnum
og fljúga í astral-lofti — því að sá, sem þetta ritar, hefir
gert hvorttveggja! Það er hægt að ríða astral-hestum —
samstæða gæðingum, sem á jörðunni hafa verið. Það er
hægt að veiða og fiska og skjóta — ef menn kæra sig
um, en eg hygg, að löngunin til slíkra leika dvíni eftir
því, sem hugurinn fær ný áhugaefni — og innihaldsleysi
„sportsmannsins" breytist í mikilsverðari áhuga.
í astral-skógunum eru dýr og fuglar sömu tegundar
eins og hér, en oss er ekki unt að segja, hvað annað
kunni að vera þar af dýralífi og jurtagróðri. Sennilegt
er, að þar séu huldu-dýr og jurtir, sem menn hefir aldrei
dreymt um, eins og víst er að þeir hafa elementala, sem
eru samstæður þeirra, sem hér eru. En vér vitum, að á
lægri sviðum er stói'kostlegt dýralíf og jurtir, sem líkj-
ast orchidum, sum þeirra hálf-dýr, sem vér mundum
hræðast, ef vér litum þetta augum. Fuglar og skordýr
fljúga um astral-loftið.
Um loft-,,himininn“ á miðju og hærri sviðunum, sem
vér erum hér að ræða um, er það að segja, að eg býst við
að hann sé djúp blámóða, en þetta er að nokkuru leyti
ágiskun. Ský og jafnvel regn — eterisk slcý og regn —
vitum vér að eru þarna, og vindur og sennilega „andlega
eteriskur" stormur — en hvorki tungl eða stjörnur —
en allir eru þessir hlutir „eterisk-hugrænir“, eins og
raunar jarðnesk fyrirbrigði vor eru óbeinlínis og vel
getur verið, að vér uppgötvum, að stormar hér og önnur
fyrirbrigði náttúrunnar séu ekki annað en endurskin og
bergmál af vorum eigin, eða annara, hugsunum og á-
stríðum.
15*
L