Morgunn - 01.06.1936, Síða 67

MORGUNN
61
Nú er þetta sérstaklega hlægilegt hjá vísindamönn-
um, er maður íhugar þann fjölda vísindalegra uppgötv-
aua, sem þurft hefir með erfiðismunum að skýra, eftir að
þær voru komnar, oft af hreinni tilviljun.
Gott dæmi þessarar yfirsjónar var það, að próf. Low
neitaði að trúa á eða taka gilda rödd, nema því aðeins, að
þar fylgdi með magi, raddbönd, varir, munnur og tennur.
Þar sem eg hefi á einu og sama kvöldi hlustað á um það
bil tuttugu „sjálfstæðar“ raddir, er eg þakklátur fyrir
Það, að þær komust af án allra þessara innyfla, sem þær
asttu að hafa þurft, samkvæmt skoðun hr. Low.
Ef nú unt er að „taka upp“ rödd á vanalegan vélræn-
an hátt, þá þýðir ekki að tala um, að magann vanti. Hún
€r þarna, það þarf að kannast við hana, það þarf að út-
skýra hana. Hafið hvaða varúðarráðstafanir, sem þið
viljið, en sleppið öllum fyrirfram-skoðunum.
Athugum eitt augnablik til samanburðar aðstöðu
hins óviðráðanlega efunarmanns, próf. Charles Richet,
gagnvart ennþá undarlegra fyrirbrigði. Hann hafði verið
að horfa á, hvernig holdguð vera (líkamningur), kölluð
Bien Boa, kom í ljós og leystist upp alveg fyrir framan
hann. Og gáið að því, að hann vildi ekki fallast á spírit-
istisku skýringuna.
„Eg ætla ekki að eyða tímanum“, segir hann, „í að
lýsa fáránleik og þvínær ómöguleik þessa fyrirbrigðis frá
sálar-lífeðlislegu sjónarmiði. Lifandi vera eða lifandi efni
hiyndast fyrir framan augun á okkur, sem hefir eðlileg-
an líkamshita og að því er virðist blóðrás, ásamt reglu-
legum andardrætti, — sem einnig hefir nokkurs konar
sálrænan persónuleika, það er annan vilja en miðillinn, —
1 einu orði sagt, maður, ný mannleg vera. Vissulega er
hetta undur undranna! Samt sem áður er það staðreynd!"
Þannig hagar heiðarlegur efunarmaður sér gagnvart
fyrirbrigðum, sem hann getur ekki skýrt. —
Hr. Joad hélt, að ef nokkuð af manninum lifði eftir
^auðann, þá væri það „minna en heil mannleg vera, —