Læknablaðið - 15.01.1995, Qupperneq 102

86
LÆKN ABLAÐIÐ 1995; 81
Gerðardómur
Læknafélags íslands
Ár 1994, laugardag 5. nóvember
kl. 10.00 árdegis, kom Gerðar-
dómur Læknafélags Islands
saman í húsakynnum Læknafé-
lagsins að Hlíðasmára 8 í Kópa-
vogi. Dóminn skipuðu læknarn-
ir Tómas Helgason, Gunnlaug-
ur Snædal, SigUrsteinn
Guðmundsson, Jónas Magnús-
son og Guðný Daníelsdóttir.
Fyrir var tekið málið nr. 2/1990:
Kristinn P. Benediktsson gegn
Bergþóru Sigurðardóttur
og í því kveðinn upp svohljóð-
andi d ó m u r:
Með bréfi dagsettu 30. maí
1990 skaut sóknaraðili, Kristinn
P. Benediktsson, fyrrverandi
yfirlæknir Fjórðungssjúkra-
hússins á ísafirði til gerðar-
dómsins ályktun siðanefndar
Læknafélags íslands frá 1. maí
1990 vegna erindis hans til siða-
nefndar frá 1. febrúar 1990, en
þar taldi hann, að varnaraðili,
Bergþóra Sigurðardóttir, fyrr-
um héraðslæknir og læknir við
Fjórðungssjúkrahúsið, hafi í
blaðagrein, sem hún ritaði í
jólablað Bæjarins Besta á ísa-
firði, hinn 18. desember 1989,
viðhaft ummæli, sem feli í sér
órökstuddar dylgjur um van-
hæfni hans sem yfirlæknis FSÍ.
Jafnframt telur hann ummælin
kasta rýrð á alla starfsemi
sjúkrahússins og því brjóta í
bága við 10. gr. I. kafla og 1. gr.
III. kafla Codex Edicus.
Ummæli þau, sem sóknarað-
ili telur að sér vegið með er eft-
irfarandi málsgrein í greininni
og einkum niðurlag hennar,
sem hér er feitletrað:
„Einar Hjaltason hafði drifið
upp ábyrga þjónustu á gamla
sjúkrahúsinu. Má það undrun
sœta hve miklu þar var áorkað
við tiltölulega ófullkomin skil-
yrði. Sá stadall, sem þar liafði
skapast, hefur því miður ekki
haldist, og það sœttum við okkur
ekki við.“
Pegar þetta var ritað hafði
sóknaraðili verið yfiræknir
sjúkrahússins í tvö ár og því
skiljanlegt að hann tæki þessi
ummæli, og þá sérstaklega
þegar þau eru skoðuð ein sér,
nærri sér og teldi þeim beint
gegn sér. þegar hliðsjón er höfð
af þeim umræðum og umfjöllun
fjölmiðla, er fram höfðu farið
um heilbrigðisþjónustu á ísa-
firði og deilur lækna þar. Þetta
er túlkun sóknaraðila á ummæl-
unum og hugsanlega kunna
fleiri lesendur greinarinnar að
hafa metið hana á sama veg.
Á hitt er þó einnig að líta, að
nafn sóknaraðila er hvergi nefnt
í greininni og það hitt, að varn-
araðili starfaði sjálf við sjúkra-
húsið, svo sem lesendur grein-
arinnar máttu flestir vita.
I inngangi greinarinnar kem-
ur fram, að hún er skrifuð vegna
„ánœgju sem fjölmiðlar hafa af
að kjamsa á ólukku þeirri, sem
núverandi lœknaskortur er og
hefur fylgt því, að mœtir menn
fóru af staðnum." í þessari
grein, sem og grein sóknaraðila
í Bæjarins Besta hinn 21. júní
1989 eru nafngreindir nokkrir
læknar, sem hætt höfðu störfum
á Isafirði.
I lok áðurnefndar blaðagrein-
ar sinnar spyr varnaraðili: „ Vilj-
ið þið Vestfirðingar góðir verða
afallri lœknisþjónustu, eða vilj-
ið þið hjálpa okkur Geir að
koma lœknisþjónustinni í það
horf sem ríkti, er ég kom hér
fyrst?“
Jafnvel þótt hin kærðu um-
mæli séu skoðuð í ljósi þessarar
spurningar og forsendna í álykt-
un siðanefndar frá 10. nóvem-
ber 1990, þá verður ekki séð
þegar blaðagrein varnaraðila er
lesin í heild, að framangreind-
um tilvitnuðum ummælum hafi
verið ætlað að kasta rýrð á
þekkingu. hæfi eða störf sókn-
araðila eða sýni „órökstudda
vantrú á lœknisstarfi á sjúkra-
húsum eða utan þeirra. “
Vegna áðurnefndra umræðna
og deilna hefði þó verið við hæfi
að héraðslæknir, varnaraðili í
máli þessu, sneiddi hjá saman-
burði og mannanöfnum í blaða-
grein sinni.
Gerðardómurinn telur sam-
kvæmt framanrituðu og að öðru
leyti með vísan til forsendna
hinnar kærðu ályktunar siða-
nefndar frá 1. maí 1990, að stað-
festa beri hana.
Á afgreiðslu rnáls þessa hefur
orðið óhæfilegur dráttur. Gerð-
ardómurinn telur því þörf eftir-
farandi skýringa:
Hinn 1. maí 1990 kvað siða-
nefnd L.I. upp úrskurð í 5
ágreiningsmálum, sem skotið
var til gerðardómsins, þar á
meðal var framangreint ágrein-
ingsmál, sem sóknaraðili skaut
til gerðardómsins hinn 30. maí
1990. Þegar málskot þessi bár-
ust gerðardóminum, hafði úr-
skurði hans frá 29. apríl 1987
verið vísað til meðferðar hinna