Ársrit Nemendasambands Laugarvatnsskóla - 01.05.1933, Side 55
53
Þing-völlura og Jóhann oddviti Kristjánsson í Skógar-
koti; úr Grafningshreppi var Kolbeinn Guðmundsson,
sýslunefndarmaðurinn, einn.
Ég get þessa hér svo ítarlega, af því að þessi fund-
ur hrinti málinu af stað að nýju og það fastari og
ákveðnari grundvelli en áður. Þessi fundur var ákveð-
inn í því að binda öll sín fjárloforð við Laugarvatn og
gjöra allt sitt til að málið kæmist til framkvæmda sem
fyrst. Drjúgum var aukið við áður lofað samskotafé og
lofað og efnt að hafa það fé til, hvenær sem þurfti að
nota það.
Grímsnesingar lofuðu að sjá um viðbót í stað þess,
sem ekki yrði borgað af gömlum loforðum, sem menn
þóttust sjá fyrir, að ekki yrðu greidd. En svo fór að-
eins hjá fáum mönnum og það sumum af þeim efnaðri.
Biskupstungnamenn lofuðu í viðbót við áður lofaðar
6000 kr. 1500 kr. Frá Þingvallahrepp bættist við 250
kr. og frá U. M. F. Laugdæla vinnu- og peningaloforð,
500 kr.
Á þessum fundi var sr. Guðmundi Einarssyni falið
að eiga tal við Eirík Einarsson útibússtjóra og sr.
Kjartan Helgason og reyna að fá þá í lið með okkur,
og fór hann á fund beggja þeirra, en árangur var lítill.
Þá voru kosnir á þessum fundi til að fara til Reykja-
víkur og finna landsstjórnina þeir sr. Guðmundur Ein-
arsson, sr. Eiríkur Þ. Stefánsson og Kolbeinn Guð-
mundsson. Áttu þeir að reyna að fá tillagið úr ríkis-
sjóði á móti loforðum héraðsbúa, 2/5 af því, sem þessi
væntanlegi skóli á Laugarvatni mundi kosta, sem við
höfðum þá hugsað okkur fyrir 40 nemendur.
Nefndarmenn þessir fóru til Reykjavíkur eins og til
var ætlazt, en engin ákveðin svör gátu þeir fengið hjá
þáverandi stjórn, sem var íhaldsstjórnin.
En þótt málinu þokaði nú ekki meira áfram að þessu
sinni, þá stóðu nú þessar sveitir órjúfanlega saman um
málið.