Ársrit Nemendasambands Laugarvatnsskóla - 01.05.1933, Qupperneq 73

71
skólastaði í báðum sýslunum. Komu þeir fyrst að Stór-
ólfshvoli, þá að Árbæ, Reykjum á Skeiðum og' Hvera-
heiöi í Hreppunum. Laugarvatn kom alls ekki til greiná
hjá nefndinni.
Niðurstaöan varð sú, að Árnesingarnir báðir í nefnd-
inni mæltu með Hveraheiði, en Rangæingarnir báðir
með Árbæ, og Guðm. Davíðsson greiddi atkvæði með
þeim. Árbær átti að verða skólastaður Sunnlendinga,
og fá hitann úr fossi við túnið.
Nú leið og beið veturinn 1927 til 1928. Andstæðing-
ar Laugarvatnsskóla frá því 1926 létu ekkert á sér
bæra. Þeir Árnesingar, sem verið höfðu í móthreyfing-
unni, vildu ekki heyra eða sjá að skólinn færi austur
fyrir Þjórsá. Þeim hafði aldrei dottið í hug samvinna
vio Rangæinga upp á aðra kosti, en að skólinn væri í
Árnessýslu. Þetta var eitt einkenni sveitardráttarins.
Það mátti stöðva málið endalaust með því, að hreppur
stæði móti hreppi og sýsla móti sýslu. Á þessu skeri
höfðu allar framkvæmdir strandað í fjórðung aldar.
Mín aðstaða var sú, að ég þóttist sannfærður um, að
rannsókn Guðjóns Samúelssonar væri rétt, að Laugar-
vatn væri bezti skólastaðurinn í héraðinu, og þar ætti
að mega koma við fjölbreytilegri kennslu, einkum í
íþróttum, heldur en tíðkast hefði í ungmennaskólum
hér á landi. Annars var ég persónulega lítt kunnur
staðnum, hafði gist þar í mikilli rigningu hjá Böðvari
bónda vorið 1912, og ekki komið þar síðan, fyr en eftir
að barátta var hafin um skólastaðinn. Böðvar Magnús-
son eigandi Laugarvatns hafði þann óvenjulega stór-
hug að vilja afhenda þessa glæsilegu jörð til almenn-
ingseignar, þó að hann með því móti yrði að útiloka hin
mörgu börn sin frá að njóta gæða jarðarinnar.
Og kringum þennan stað var vakinn áhugi. Fimm
hreppar vildu byrja og leggja fram fé eftir getu sinni.
Það var Þingvallasveit, Grafningur, Grímsnes, Biskups-
tungur og' Laugardalur. Auk þess gáfu ungmennafélag-