Ársrit Nemendasambands Laugarvatnsskóla - 01.05.1933, Side 70
08
Helgason í Hruna fengi að halda fullum prestslaunum,
ef hann hætti við prestsskap og tæki við forstöðu
Laugarvatnsskóla. Þar með voru um nokkur ár tryggð
laun skólastjóra. Nokkur mótstaða var gegn þessu í
efri deild vegna skólamálsins. En sr. K. H. var vin-
sæll og í miklu áliti fyrir gáfur og lærdóm, svo að fjár-
veitinganefnd bar tillöguna fram og hún var samþykkt.
En þegar átti að fara að byrja um vorið, eftir að
málið var komið á hinn mesta rekspöl, kom mót-
hreyfing úr Árnessýslu, sem Eiríkur Einarsson stóð
fyrir. Er til kom, gat hann ekki sætt sig við skólasetur
uppi í Laugardal. Hrepparnir voru honum kærastir.
Sama var að segja um sr. K. H. Þegar til Kom gat hann
tæplega hugsað sér að fara úr sinni gömlu sveit, og
lagði mikla áherzlu á að fá skólann byggðan á hinni
svonefndu Hveraheiði. Fvrir sumum andófsmönnuni
skólamálsins vakti það, að hafa skólann í Flóanum,
helzt við ölfusárbrú, til þess að hann væri sem mest í
þjóðbraut, og þar gætu verið stórir fræðslufundir í
miðju héraði.
Aldan móti Laugarvatni varð ákaflega sterk. Undir-
skriftum var safnað um allt hérað. Mótmælafundir
haldnir við ölfusárbrú, og mótmælanefndir sendar til
þings og stjórnar. Ég var aðeins á einum þessum æs-
ingafundi, við Þjórsárbrú, seint um vorið. Þar voru
andstæðingar Laugarvatns í algerðum meiri hluta. Hiti
var mikill í ræðumönnum og áheyrendum. Ég mun
aldrei gleyma hinum eldlega áhuga, sem sumir góð-
kunningjar mínir úr héraðinu sýndu þá við að eyði-
leggja möguleikana til þess, að börn þeirra gætu fengið
góða og ódýra skólagöngu heima í héraði. í tugatali
mættu á þessum fundi feður barna og unglinga, sem
börðust fyrir því með glampandi augum af geðshrær-
ingu, að unnt yrði að eyða málinu, svo að unglingarnir
austanfjalls yrðu jafn skólalausir og áður, en Vest-