Tímarit Máls og menningar - 01.12.1953, Síða 78

188
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
tunnur, sem við lönduðum í Hrísey næsta morgun. Að kvöldi sama dags
komum við aftur á Grímseyjarsund, og þá var veður svo gott og fagurt,
að einn okkar, sem átti vakt kl. 12 á miðnætti, gleymdi alveg þeim
óskáldlegum harðsperrum, sem lagzt höfðu í hann frá nóttinni áður, og
gerðist í staðinn lýrískur.
Ljúflega líður um hafið
lognaldan vöggumjúk,
og svolítill sólrauður hnoðri
sefur á Illviðrahnjúk.
Á fjöllunum Köldukinnar
kvikandi leikur glóð,
og sunnan við þau er sýsla,
sem sumum finnst býsna góð.
Þar búa Þingeyingar,
sem þæfðu bezt forðum tíð,
yfirleitt góðrar ættar,
einkum frá Reykjahlíð.
Grímsey í ljómanum lyftist
líktog hún ætli á flakk.
Hann sér þar um sálnanna velferð,
hann séra Róbert Jack.
Svo langt sem augað eygir
er allt jafn spegiltært.
í lúkarnum saklausra svefni
sofa strákarnir vært.
Hér hafa djúpanna dísir
djásn sín á borðið lagt.
Það er ekki amalegt núna
að eiga næturvakt.