Tímarit Máls og menningar - 01.12.1970, Blaðsíða 96

Tímarit Máls og menningar
Hjálpiröu okkur hjálpar þú þér sjálfum:
Efldu samtökin!
ungi félaginn:
Fórnaðu því sem þú átt, félagi!
Þú átt ekki neitt!
STJÓRNARKÓRINN:
Komdu út félagi, gagnvart byssunum
Og stattu fast á þínum kröfum!
Þegar þér skilst að þú átt engu að tapa
Hve lítil stoð er þá lögreglunni í byssum!
Utá götuna! Verðu þig!
Úr þessu tjóir ekki að sýna biðlund!
Hjálpirðu okkur hjálpar þú þér sjálfum:
Efldu samtökin!
VERKAMENNIRNIR TVEIR: Við förum árla morguns til vinnu í verksmiðjunni.
Laun okkar hafa verið skert, en við vitum ekki hvað skal gera, og höldum
áfram að vinna.
UNGI félaginn stingur flugriti að öðrum verkamanninum, hinn stendur að-
gerðalaus álengdar: Lestu þetta og láttu það ganga. Þegar þú hefur lesið
það muntu vita hvað gera skal.
Verkamaðurinn tekur það og gengur áleiðis.
lögreglumaðurinn hrifsar flugritið af þeim fyrsta: Hver lét þig fá þetta
flugrit?
fyrsti : Ég veit það ekki, einhver stakk því að mér þegar ég gekk hjá.
LÖgreglumaðurinn gengur til hins verkamannsins: Þú fékkst honum flugrit-
ið. Við í lögreglunni erum að leita að kauðum sem dreifa svona flugritum.
ANNAR: Ég hef engan látið fá flugrit.
UNGI félaginn: Er það þá glæpur að upplýsa hina ófróðu um hagi sína?
lögreglumasurinn : Upplýsingar ykkar leiða af sér skelfilega hluti. Þegar
þið kennið í svona verksmiðju þá veit hún ekki lengur deili á sínum eigin
eiganda. Þessi litlu flugrit eru háskalegri en tíu fallbyssur.
UNGI fÉlaginn: Hvað stendur þá í þeim?
lögreglumaðurinn: Það veit ég ekki. Við annan: Hvað stendur þá í þeim?
annar: Ég þekki ekki flugritið, ég úthlutaði því ekki.
UNGI félaginn: Ég veit hann gerði það ekki.
286