Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1970, Síða 7

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1970, Síða 7
OpiS bréf til Kristins Andréssonar kólnar yfirborð hennar og minna hitamagn streymir til jarðar og ísaldir hefjast.“ Jarðfræðingurinn svarar: „Það eru nú einmitt svipaðar kenningar, sem sér- fræðingar eru með núna.“ Þeirra hafði ég hvergi séð getið. Síðan þvældi ég þessa getgátu mína mörg ár í huganum, þar til ég missti trú á henni. En þá kom Suðursveit mér til hjálpar, eins og oftar. Hún rifjaði upp fyrir mér landnyrðingana, sem þar setti öðru hverju yfir, einkum á kvöldin eftir hlýja sólskinsdaga. Landnyrðingurinn var austan og austnorðaustan kuldagola eða kaldi með rakri þoku, sem deyfði eða byrgði allt heiði. Seinna meir, þegar sjóndeildar- hringur sveitunga minna víkkaði, tóku þeir að kalla þessi veðrabrigði Aust- fjarðaþoku eða helvítis Austfjarðaþokuna. Þarna kemur það! Þetta er Suðursveit líkt. Það eru eins konar landnyrð- ingar á blettum í geimvíddinni, sem deyfa sólarljósið, þegar sólin fer í gegn- um þá og gera þannig svalara loft og rakara á jörðu niðri. Landmannalaugar grafast undir aur og jökul. Brynjólfur og Gísli verða að taka sér upplyftingu út í Geirfuglasker til þess að draga að sér ferskt loft. Þá verður Þórbergur kominn á Bláu eyjuna og syngur með englunum: Allt skal frjálst allt skal jafnt, ef hann verður þá ekki kominn aftur niður í jarðneska þvestið. Helg- hóll orðinn að jökulbungu, og álfarnir flúnir. Búrfellsvirkjunin gufuð upp í stórkostlegt forníslenzkt skáldverk. Þú orðinn Nóbelsverðlaunahafi suður í Fiesole við Flórens, sem Davíð Stefánsson segir, að sé fegurst um sólarlag. Þá hafðir þú skrifað glæsilegt Nóbelsverðlaunaverk um Búrfellsvirkjunina og sýnt þar fram á með góðum rökum, að hún sé ódauðlegt skáldverk eftir einhvern Njáluhöfund. Búrfellsvirkjunin hafi aldrei átt sér stað. Þá mun þó svissneski auðhringurinn heimta óhemju skaðabætur af íslendingum fyrir eyðilegginguna, sem veðráttan þeirra hafði valdið á virkjuninni, og öll íhalds- blöð landsins munu keppast við að skrifa móðursjúkar hugvekjur um gróða þjóðarinnar af virkjuninni. Þess vegna beri henni skylda til að bæta hringnum tjónið, sem veðráttan hefur valdið honum. Og öll þjóðin, jafnvel kommarnir, munu taka undir í sama kór, því að íslendingum er gefin sú náðargáfa fram yfir aðrar þjóðir, að trúa öllu, er pólitískir skúrkar, sem þeir kalla „svip- mikla og áhrifaríka stj órnmálamenn“ ljúga að þeim. Þá mun íhaldið vinna glæsilegasta kosningasigur við alþingiskjör, sem það hafði nokkurntíma unnið. En ísaldirnar ganga líka yfir sálarlíf mannfólksins. Þær leggjast á mann- lífið í allskonar andlegri óáran, kreppum, styrjöldum, stéttabaráttum, dýr- 197
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.