Tímarit Máls og menningar - 01.12.1970, Blaðsíða 150

Tímarit Máls og menningar
ur, enda hafði Jón kynnzt mörgu nýstárlegu í þessum efnum á ferðum sín-
um, bæði í Ameríku og Noregi. í greinum þeim, sem Jón ritaði um stjórnar-
skrármálið, hættir honum til að verða nokkuð hvassyrtur, sama er að segja
er hann ritaði um verzlunarmál, og eins og öllum stj órnmálaritstj órum á öll-
um tímum, hætti honum til að verða á köflum þrasgefinn um of.
Auk stjórnmálaskrifa ritaði Jón í hlaðið um fjölmörg önnur efni, bæði
til skemmtunar og fróðleiks. Má þar nefna endurminningar hans frá Ameríku,
skemmtilegar lýsingar á amerísku þjóðlífi. Einnig þýddi hann allmikið og
birti í blaðinu, allt frá skáldverkum til greina um nýjustu uppfinningar í
tækni og vísindum.
Fjölmargir aðrir rituðu í blaðið um hin margvíslegustu efni, og má þar
nefna Indriða Einarsson, Þorvald Thoroddsen, séra Magnús Jónsson á Skorra-
stað og síðast en ekki sízt meistara Eirík Magnússon í Cambridge, sem skrif-
aði bæði fréttabréf og skemmtilegar ferðasögur. Má þá um leið geta þess, að
í Skuld lentu þeir Jón Ólafsson og Eiríkur í hörðum ritdeilum vegna Hins
íslenzka bókmenntafélags. Allir áttu þessir menn það sammerkt, að þeir rit-
uðu mjög létt og skemmtilega, og allir höfðu þeir lag á að gera frásögn sína
lifandi. Með því hjálpuðust þeir allir að því að gera blaðið Skuld svo
skemmtilegt aflestrar, sem raun varð á.
Fyrir eina sök varð blaðið Skuld merkilegt í íslenzkri útgáfusögu. Það var
myndskreytt, fyrst allra íslenzkra blaða. Því miður liggja engar umsagnir
fyrir um gerð myndamótanna, né heldur hvaðan þau voru fengin. En sjón er
sögu ríkari og læt ég því fylgja þessari ritgerð fyrstu myndina, sem hirtist í
Skuld 23. júní 1880. Þó skal það tekið fram, að ekkert finnst, sem bendir til
þess að þessi nýbreytni hafi orðið til þess að auka útbreiðslu Skuldar, enda
hófst hún ekki fyrr en með fjórða árgangi blaðsins.
Svo sem getið var í boðsbréfinu, sem tekið var upp hér að framan, skyldi
dálítið kver eða nýársgjöf fylgja hverjum árgangi Skuldar. Þetta kver hlaut
nafnið Nanna, og kom það út þrisvar sinnum. Árið 1878 kom Nanna fyrst út
og fylgdi þá fyrsta árgangi Skuldar. Öðru sinni kom Nanna út um sumarmál
1878 og hét þá „sumargjöf handa þeim, sem káupa II. árgang af Skuld“. Síð-
asta hefti af Nönnu kom út í Kaupmannahöfn 1881. Hvert eintak Nönnu var
48 bls. að stærð og flutti aðallega kvæði og vísur, en einnig voru þar endur-
minningar Jóns Ólafssonar frá Ameríku- og Noregsdvölinni. Það, sem þó
gefur Nönnu mest gildi að mínum dómi, er, að þar hafa varðveitzt kvæði eftir
sr. Ólaf Indriðason, föður Jóns Ólafssonar. Sýna kvæði þessi, að þeir bræð-
ur Jón og Páll hafa ekki átt langt að sækja skáldskapargáfuna. í þriðja hefti
340