Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.11.1971, Page 57

Tímarit Máls og menningar - 01.11.1971, Page 57
Árni Björnsson Um íslenzka þjóðhætti Hugtakið þjóðfræði er æði vítt og sá hluti hennar, sem við nefnum þjóð- hætti, samsvarar nokkurnveginn því, sem á alþjóðamáli er kallað etnólógía eða etnógrafía, á þýzku Volkskunde. Mörkin milli hennar og þess, sem nefnt er folklore, eru eðlilega ekki alltaf glögg, því að hvað bindur annað; og hér á íslandi eru þessir hlutir enn meir samtengdir en víða annarsstaðar, þar sem varla eru nema fáein ár, síðan tekið var yfirleitt að bera sér í munn orð eins og þjóðfræði, þjóðháttafræði, þjóðsagnafræði og þjóðtrúarfræði, og sízt að menn gerðu nokkurn skýran greinarmun á þeim hugtökum. Sem dæmi skal nefnt, að jafnvel í orðabók Menningarsjóðs frá árinu 1963 er orðið þjóðfræði í merkingunni etnólógía skýrt sem „sú fræðigrein, sem fæst við menningu þjóða (einkum frumstæðra)“, og þjóðhættir er skýrt sem „siðir og venjur þjóðarinnar (fornir)“. Þjóðháttafræði er þar ekki til. Áðurnefndar skýringar eru að vísu ekkert fráleitar, einkum þar sem al- þjóðaorðin etnólógía og etnógrafía hafa sjálf ekki skýrt afmarkaða merk- ingu og raunar mismunandi eftir tungumálum. En óhætt er þó að segja, að þjóðháttafræði á íslandi fæst ekki endilega við frumstætt þjóðfélag né heldur eldforna siði og venjur einvörðungu. Það má raunar segja, að svonefndri þjóðháttafræði sé fátt mannlegt óvið- komandi. Hún fjallar í fáum orðum sagt um lifnaðarhætti manna og lífs- venjur: mat og drykk, matargerð og matmálstíma, klæðaburð, — saga fata- tízkunnar tilheyrir þjóðháttum —, vinnubrögð, verkfæri, dagamun, tóm- stundaiðju, leiki og skemmtanir, hátíðahald, alþýðlegar veðurspár og læknis- aðferðir, hjátrú hverskonar og kreddur, svo að eitthvað sé nefnt. Jafnvel ástamál manna og kynhegðun geta fallið undir þessa grein, og þá vitanlega flest, sem snertir brúðkaup og festarmál. Þjóðhættir eru því ekki endilega eitthvað löngu liðið, heldur alveg ein9 það, sem sífellt er að gerast í kringum okkur og úreldast á öld hraðans. í sjálfu sér er jafnmikil ástæða til að viða að sér heimildum um óskráðar sið- venjur nútímans og fortíðarinnar. En aðeins vegna þess, hversu alltof seint 135
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.