Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.11.1971, Blaðsíða 47

Tímarit Máls og menningar - 01.11.1971, Blaðsíða 47
Gamla konan Um það bil misseri eftir lát afa míns skrifaði prentarinn föður mínum, að nú væri móðir hans farin að borða á gistihúsum annanhvern dag. Hugsa sér þvílíkt og annað eins! Hún amma, sem alla sína daga hafði eldað ofan í fjölda manns og unnið sjálf upp leifarnar, hún var farin að borða á veitingahúsi! Hvað hafði komið yfir hana? Litlu síðar átti faðir minn viðskiptaerindi í nágrenni bæjarins og notaði tækifærið til að heimsækja móður sína. Hún var í þann veginn að ganga út, þegar hann kom. Hún tók aftur af sér hattinn og bar gesti sínum rauðvínsglas og tvíbökur. Hún virtist í mjög kyrrlátu skapi, hvorki sérlega upprifin né tiltakanlega hljóðlát. Hún spurði um okkur börnin, og þó ekki ýtarlega; henni lá einkum á hjarta, hvort við fengjum kirsiber. Hún var að öllu leyti sjálfri sér lík. Herbergi hennar var sem vænta mátti þvegið í hólf og gólf, og sjálf var hún í góðu útliti. Hið eina, sem benti til hins nýja lífernis hennar, var það að hún vildi ekki fara með föður mínum upp í kirkjugarð, að vitja um gröf manns síns. „Þú ratar þangað einn,“ sagði hún áherzlulaust, „það er þriðja leiði frá vinstri í elleftu röð. Ég ætla ekki að fara.“ Prentarinn upplýsti síðar, að hún hefði að öllum líkindum verið á leið til skósmiðsins. Hann kvartaði sáran: „Ég sit hér í þessum hundakofa,“ sagði hann, „með fjölskyldu mína og hef ekki nema fimm tíma vinnu á dag, þar að auki illa borgaða, andarteppan er að gera út af við mig, en við sjálfa aðalgötuna stendur húsið okkar galtómt.“ Faðir minn pantaði herbergi í gistihúsinu, en gerði þó ráð fyrir því að móðir sín byði sér að gista heima, að minnsta kosti fyrir siðasakir, en hún minntist ekki á það einu orði. En áður fyrr, þegar hús hennar var jafnan yfirfullt, hafði hún alltaf sett sig upp á móti því að hann gisti ekki hjá þeim og eyddi peningum í hótelherbergi! En hún virtist búin að kveðja fj ölskyldulífið í eitt skipti fyrir öll og komin inn á nýjar brautir, nú þegar dagur hennar leið að kvöldi. Föður mínum, sem hafði næmt auga fyrir skringilegum hlutum, fannst hún „býsna skemmtileg“, og ráðlagði frænda minum að láta hana fara sínu fram. Og hverju fór hún þá fram? Næst bárust þau tíðindi, að hún hefði leigt sér hestvagn og lagt leið sína á lystistað einn utan bæjarins, og það á ofurhversdagslegum fimmtudegi. Þetta var stór vagn á háum hjólum, með sæti fyrir heila fjölskyldu. Stöku 125
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.