Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.11.1971, Síða 47

Tímarit Máls og menningar - 01.11.1971, Síða 47
Gamla konan Um það bil misseri eftir lát afa míns skrifaði prentarinn föður mínum, að nú væri móðir hans farin að borða á gistihúsum annanhvern dag. Hugsa sér þvílíkt og annað eins! Hún amma, sem alla sína daga hafði eldað ofan í fjölda manns og unnið sjálf upp leifarnar, hún var farin að borða á veitingahúsi! Hvað hafði komið yfir hana? Litlu síðar átti faðir minn viðskiptaerindi í nágrenni bæjarins og notaði tækifærið til að heimsækja móður sína. Hún var í þann veginn að ganga út, þegar hann kom. Hún tók aftur af sér hattinn og bar gesti sínum rauðvínsglas og tvíbökur. Hún virtist í mjög kyrrlátu skapi, hvorki sérlega upprifin né tiltakanlega hljóðlát. Hún spurði um okkur börnin, og þó ekki ýtarlega; henni lá einkum á hjarta, hvort við fengjum kirsiber. Hún var að öllu leyti sjálfri sér lík. Herbergi hennar var sem vænta mátti þvegið í hólf og gólf, og sjálf var hún í góðu útliti. Hið eina, sem benti til hins nýja lífernis hennar, var það að hún vildi ekki fara með föður mínum upp í kirkjugarð, að vitja um gröf manns síns. „Þú ratar þangað einn,“ sagði hún áherzlulaust, „það er þriðja leiði frá vinstri í elleftu röð. Ég ætla ekki að fara.“ Prentarinn upplýsti síðar, að hún hefði að öllum líkindum verið á leið til skósmiðsins. Hann kvartaði sáran: „Ég sit hér í þessum hundakofa,“ sagði hann, „með fjölskyldu mína og hef ekki nema fimm tíma vinnu á dag, þar að auki illa borgaða, andarteppan er að gera út af við mig, en við sjálfa aðalgötuna stendur húsið okkar galtómt.“ Faðir minn pantaði herbergi í gistihúsinu, en gerði þó ráð fyrir því að móðir sín byði sér að gista heima, að minnsta kosti fyrir siðasakir, en hún minntist ekki á það einu orði. En áður fyrr, þegar hús hennar var jafnan yfirfullt, hafði hún alltaf sett sig upp á móti því að hann gisti ekki hjá þeim og eyddi peningum í hótelherbergi! En hún virtist búin að kveðja fj ölskyldulífið í eitt skipti fyrir öll og komin inn á nýjar brautir, nú þegar dagur hennar leið að kvöldi. Föður mínum, sem hafði næmt auga fyrir skringilegum hlutum, fannst hún „býsna skemmtileg“, og ráðlagði frænda minum að láta hana fara sínu fram. Og hverju fór hún þá fram? Næst bárust þau tíðindi, að hún hefði leigt sér hestvagn og lagt leið sína á lystistað einn utan bæjarins, og það á ofurhversdagslegum fimmtudegi. Þetta var stór vagn á háum hjólum, með sæti fyrir heila fjölskyldu. Stöku 125
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.