Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.11.1971, Síða 106

Tímarit Máls og menningar - 01.11.1971, Síða 106
Tímarit Máls og menningar „Vinur minn, einmitt vegna þess að þú byggðir ekki þetta hús til minna afnota, þá var það í þínu valdi að bjóða mér ekki inn. En þar sem það var þín sjálfkvæma ósk að ég dveldist hér, var það þá ekki í þínum verka- hring að sjá svo um, að svo miklu leyti sem þér var kleift, að ég lifði hér án stórrar hættu og þjáninga?“ Þetta segi ég enn. Ég veit, að þú hefur ekki skapað heiminn í þjónustu mannsins. Mér væri nær að halda, að þú hafir gert hann í þeim tilgangi að kvelja hann. Ég spyr: hef ég kannski beðið þig að koma mér í þennan heim? Eða ruddist ég inn í hann gegn vilja þínum? Ef það varst þú, sem settir mig í þennan heim með herum ásetningi og eigin höndum, þannig að mér var um megn að neita eða veita viðnám, er það þá ekki þitt hlutverk, þó ekki væri að veita hamingju og ánægju í þessu ríki þínu, þá að minnsta kosti að hindra að ég sé kvalinn og píndur, og sjá til þess að vist mín valdi mér ekki stórtjóni? Þetta hef ég fram að færa, ég tala fyrir allt mannkyn, ég tala fyrir hin dýrin og alla lifandi skepnu. Náttúran. Það er augljóst, að þú hefur ekki gert þér ljóst, að lífið í þess- um heimi er eilíft hringferli framleiðslu og tortímingar. Þessir þættir eru sam- tvinnaðir þannig, að hvor styður annan, og háðir eru forsenda tilvistar heims- ins. Því ef annar þeirra hyrfi, mundi heimurinn sundrast. Því er það, að væri einhver hlutur frjáls undan þjáningunni í þessum heimi, þá yrði það heim- inum til skaða. 1slendingur. Mér hefur verið sagt, að allir heimspekingar hugsi þannig. En þar sem það, er eyðist, líður kvöl, það sem eyðir nýtur ekki ánægju, og er sjálfu eytt innan tíðar, segðu mér þá það, sem enginn heimspekingur getur sagt mér: Hverjum til ánægju og hverjum til gagns er þetta óhamingju- samasta líf í alheimi, sem er viðhaldið með sársauka og dauða allra hluta, er öðlast það? Á meðan þau áttu í þessum orðræðum og öðrum álíka segir sagan að tvö Ijón hafi birzt og þau voru svo þvengmjó og aðframkomin af hungri að þau höfðu varla mátt til að rífa íslendinginn í sig, en það var einmitt það, sem þau gerðu, og urðu sér þar með úti um svolitla endurnæringu, er nægði þeim fram á næsta dag. Þó eru þeir til, sem neita þessari sögu; þeir segja að á meðan íslendingur- inn talaði hafi skyndilega skollið á ofsarok, sem felldi hann til jarðar og hlóð upp yfir hann hinu stórkostlegasta grafhýsi úr sandi. Þar undir þomaði hann fullkomlega upp og varð að fegurstu múmíu. Síðar fundu hann ferða- menn og gáfu hann á minjasafn í einhverri, mér ókunnugri, stórhorg Evrópu. Ólafur Gíslason íslenzkaSi. 184
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.