Tímarit Máls og menningar - 01.11.1983, Blaðsíða 56
Tímarit Máls og menningar
dvelja þar um nóttina. Pabbi vildi ekki skilja við mig, en ég sagðist
heldur vilja ganga einn til þess að létta á hjarta mínu.
Degi var tekið að halla. Ég veit ekki hversu lengi ég hafði horft á
úlfaldann, þegar bíll með blæjuþaki nam staðar á móts við mig. I
bílnum voru maður og lítil prúðbúin stúlka. Augu litlu stúlkunnar
voru eins og límd við úlfaldann og hún iðaði og hló af ánægju.
Ég fann það á mér, að þau ætluðu að kaupa úlfaldann og fara með
hann heim. Litla stúlkan togaði í höndina á pabba sínum og sagði:
„Fljótur pabbi, annars kaupir einhver hann á undan okkur.“
Þau ætluðu að fara inn í verslunina, en ég varnaði þeim inngöngu.
Ég vissi ekki mitt rjúkandi ráð. Var ég hræddur? Langaði mig til að
gráta? Eða var ég sorgmæddur? Ég veit það eitt, að ég stóð í vegi fyrir
þeim og endurtók í sífellu:
„Þessi úlfaldi er ekki til sölu, herra. Hann sagði mér það sjálfur í
morgun. Ég get svarið að hann er ekki til sölu.“
Maðurinn stjakaði harkalega við mér og spurði hvers vegna ég
reyndi að varna þeim inngöngu.
Síðan gengu þau inn í verslunina.
Maðurinn fór að tala við eigandann. Litla stúlkan sneri sér við án
afláts og horfði á úlfaldann. Hún ljómaði af hamingju, eins og sá sem
hefur aldrei kynnst sorginni. Ég kom ekki upp orði og fætur mínir
voru að kikna undir mér. Ég stóð rétt við dyrnar og fylgdist með því
sem gerðist fyrir innan. Aparnir, litlu úlfaldarnir, birnirnir, kanín-
urnar og öll hin dýrin horfðu á mig. Mér fannst eins og þau hlytu að
vorkenna mér.
Faðirinn og dóttirin voru á leiðinni út úr versluninni. Maðurinn
dró upp tveggja ríala pening, sem hann rétti mér. Ég hélt höndunum
fyrir aftan bak og horfði beint í augu hans. Ég veit ekki hvernig
augnaráð mitt var, en hann stakk peningnum aftur í vasann. Versl-
unareigandinn lét síðan fjarlægja mig. Tveir starfsmenn komu út til
að taka úlfaldann. Litla stúlkan horfði á hann úr bílnum og sendi
honum kossa með augunum.
Ég missti stjórn á sjálfum mér, stökk fram og greip í eina löppina á
úlfaldanum og hrópaði:
526