Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.11.1983, Side 56

Tímarit Máls og menningar - 01.11.1983, Side 56
Tímarit Máls og menningar dvelja þar um nóttina. Pabbi vildi ekki skilja við mig, en ég sagðist heldur vilja ganga einn til þess að létta á hjarta mínu. Degi var tekið að halla. Ég veit ekki hversu lengi ég hafði horft á úlfaldann, þegar bíll með blæjuþaki nam staðar á móts við mig. I bílnum voru maður og lítil prúðbúin stúlka. Augu litlu stúlkunnar voru eins og límd við úlfaldann og hún iðaði og hló af ánægju. Ég fann það á mér, að þau ætluðu að kaupa úlfaldann og fara með hann heim. Litla stúlkan togaði í höndina á pabba sínum og sagði: „Fljótur pabbi, annars kaupir einhver hann á undan okkur.“ Þau ætluðu að fara inn í verslunina, en ég varnaði þeim inngöngu. Ég vissi ekki mitt rjúkandi ráð. Var ég hræddur? Langaði mig til að gráta? Eða var ég sorgmæddur? Ég veit það eitt, að ég stóð í vegi fyrir þeim og endurtók í sífellu: „Þessi úlfaldi er ekki til sölu, herra. Hann sagði mér það sjálfur í morgun. Ég get svarið að hann er ekki til sölu.“ Maðurinn stjakaði harkalega við mér og spurði hvers vegna ég reyndi að varna þeim inngöngu. Síðan gengu þau inn í verslunina. Maðurinn fór að tala við eigandann. Litla stúlkan sneri sér við án afláts og horfði á úlfaldann. Hún ljómaði af hamingju, eins og sá sem hefur aldrei kynnst sorginni. Ég kom ekki upp orði og fætur mínir voru að kikna undir mér. Ég stóð rétt við dyrnar og fylgdist með því sem gerðist fyrir innan. Aparnir, litlu úlfaldarnir, birnirnir, kanín- urnar og öll hin dýrin horfðu á mig. Mér fannst eins og þau hlytu að vorkenna mér. Faðirinn og dóttirin voru á leiðinni út úr versluninni. Maðurinn dró upp tveggja ríala pening, sem hann rétti mér. Ég hélt höndunum fyrir aftan bak og horfði beint í augu hans. Ég veit ekki hvernig augnaráð mitt var, en hann stakk peningnum aftur í vasann. Versl- unareigandinn lét síðan fjarlægja mig. Tveir starfsmenn komu út til að taka úlfaldann. Litla stúlkan horfði á hann úr bílnum og sendi honum kossa með augunum. Ég missti stjórn á sjálfum mér, stökk fram og greip í eina löppina á úlfaldanum og hrópaði: 526
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.