Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.2004, Síða 91

suður, samsíða akurreinunum. Var skurðurinn tekinn fyrir miðjum
þessum garði. Austurendi skurðarins var þar sem garðurinn er hæstur, og
lá hann þaðan út í akurinn til vesturs. Teiknuð voru snið í austur- og
vesturenda og norðurhlið skurðarins.
Engin gjóskulög sáust í þessum skurði og er því tímasetning jarðlaga
óviss. Það sem helst vekur athygli eru dældir fylltar sandi sem sýna að
þegar þessi sandur lagðist yfir hefur yfirborð verið ójafnt. Er líklegast að
það jarðrask sé til komið vegna ræktunar. Ekki verður sagt um hvenær
foksandurinn lagðist yfir svæðið, en það hefur verið nokkru áður en
veggur kartöflugarðsins var gerður sem sjá má í austurenda skurðar.
Minni prufuhola var grafin u.þ.b. 15 metrum vestan við fyrri skurðinn
og var hún tæpur metri á hvorn veg og 0,5 m djúp. Ekki fundust heldur
gjóskulög í þessari könnunarholu og er því tímasetning jarðlaga hér
einnig óviss.
Í þessari holu eins og hinni stærri má sjá merki um dældir sem hafa
fyllst af sandi. Hugsast getur að þessar dældir og kambar milli þeirra séu
til marks um jarðrask sem stafar af jarðrækt, þannig að yfirborð lagsins
hafi verið pælt/plægt áður en sandfok hófst sem fyllti dældirnar. Um
tímasetningu þess sandfoks verður ekki sagt að svo stöddu.
Niðurstöður úr Garðinum eru að sandfylltar dældir í sniðum könn-
unarskurða eru til marks um að jarðvegur hafi verið hreyfður, en ekki
eru tök á að tímasetja þann atburð sem stendur. Ekki verður heldur full-
yrt með vissu að raskið stafi af jarðrækt, þó að aðrar vísbendingar um
kornrækt á staðnum geri þá túlkun sennilega.
Ketilsstaðir í Mýrdal
Ketilsstaðir II eru nokkurn veginn fyrir miðri Ketilsstaðatorfunni sem er
norðan þjóðvegarins þar sem hann liggur til norðausturs upp í skarðið
milli Geitafjalls að sunnan og Rauðháls að norðan. Brekkur norðaustan
við bæinn, en vestan Bæjargils, heita Ekrur. Þar eru þrír stallar í brekk-
unni sem ná frá gilinu í austri og vestur á móts við austustu útihúsin á
Ketilsstöðum II (9. mynd). Garður sem liggur frá miðri brekkubrúninni,
ofan við Ekrurnar, til norðurs og vesturs er samkvæmt lauslegri athugun
Magnúsar Á. Sigurgeirssonar nokkru eldri en gjóskulagið K~1357. Ekki
voru rannsökuð tengsl garðsins við stallana í Ekrum.
Þórður Tómasson, safnvörður í Skógum, benti á Ekrurnar á Ketils-
stöðum og hinn meinta akur í Fagradal þar sem yfirborðseinkenni eru
mjög lík þeim á Ketilsstöðum. Þórður er manna fróðastur um fornleifar á
90 ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS