Skagfirðingabók - 01.01.1985, Blaðsíða 63
LIFNAÐARHÆTTIR SKAGFIRÐINGA
bæjum göngin svo mjó, að'óþægilegt var að mætast í þeim öðru
vísi en annar hver hörfaði til baka. Baðstofur voru þá víða port-
byggðar; var sums staðar nautgengt undir pallinn. Sá siður var
áður viðhafður að hafa fjósið undir baðstofuloftinu, en var
mjög farinn að fyrnast þá hér var sögu komið. Þessi baðstofu-
loft voru vanalega illa felld og heldur óásjáleg. Baðstofurnar
voru bæði mjóar og lágar. Full mannhæð af palli undir mænirás.
Rúm voru undir hliðum beggja vegna. Breiddin milli rúma var
eigi meiri en svo, ef menn sátu hver á mót öðrum, tóku hné
þeirra nálega saman. A hinum skár hýstu bæjum var húskytra í
einu stafgólfi, dyr inn í hana' svo lágar, að maður varð að skríða
hálfboginn inn um þær. Eigi var þiljað fyrir ofan rúmin í bað-
stofum þessum, en á sumum var ein eður tvær fjalir lagðar
langsum fyrir ofan rúmin, að öðru leyti torfveggir í kring.
Gluggar í baðstofum [voru] alllitlir, báru þeir skapnað á tvenn-
an hátt, aðrir voru ferkantaðir, lítið lengri á tvo kanta, en hinir
kringlóttir. A þessar grindur var þanið blautt skæni. Þessir
gluggar kölluðust skjágluggar; báru þeir litla og óskemmtilega
birtu. Oft átti fólk örðugt með glugga þessa, því kettir voru
glettnir við þá á kvöldum. Þá þær1 2 vildu komast inn, brugðu
þær loppunni3 á gluggana og rifu skænið. Komust kisur einatt í
ógunst hjá kvenþjóðinni fyrir þennan hvekk, því þær urðu að
bæta aftur skjágloppuna. I hríðum fyllti fljótt gluggasmugur
þessar, kunnu menn þann krók á móti Kára, þá hann hafði með
glettingum sínum leikið sér við að fylla alla glugga og gjört kol-
dimmt í baðstofum, þá seildust menn upp í gluggana, kipptu
þeim inn og ráku höndina gegnum fönnina. Að því búnu var
skjágluggunum aftur skipað í sæti sín. En einna óþægilegastar
voru þó miklar rigningar, því þá streymdi jafnharðan inn með
gluggum þessum því grindurnar féllu miður en skyldi. Tók fólk
1 í hdr. þau.
2 Svo í hdr.
3 Eða löppinni. Oljóst í hdr.
61