Tímarit Máls og menningar - 01.11.2009, Side 25

S t a ð l e y s a n Í s l a n d o g m ý t a n u m o k k u r s j á l f
TMM 2009 · 4 25
26 Paul de Man: „The Rhetoric of Temporality“, Blindness and Insight: Essays in the Rhetoric of
Contemporary Criticism, 2. útg. aukin. Minneapolis: University of Minnesota Press, 1983, bls.
187–228.
27 Einar: „Ólafur Ragnar reynist (óvart) sannspár“, Silfur Eglis, 26. september 2009. Sjá: http://silf-
uregils.eyjan.is/2009/09/26/olafur-ragnar-reynist-ovart-sannspar/ [sótt 26. september 2009].
28 Hið sama má auðvitað segja um Kaupþingsmyndbandið sem fjallað var um hér að framan og
yfirlýsinguna: „Kaupthinking is Beyond Normal Thinking.“
29 Sigurður Árni Þórðarson: „Reiðin og Íslandshrun“, predikun flutt 26. október 2008 í Neskirkju:
http://tru.is/postilla/2008/10/reidin-og-islands hrun; Jón Gunnar Bernburg: „Siðrof og sam-
félagsbreytingar“, fyrirlestur á hádegisfundi í Háskólanum í Reykjavík 13. janúar 2009: http://
www.ru.is/haskolinn/vidburdir/nr/12837; Guðmundur Gunnarsson: „Siðrof“, 23. ágúst 2009:
http://gudmundur.eyjan.is/2009/08/sirof.html [allt sótt 25. september 2009]. Færslurnar á net-
inu um siðrof skipta þúsundum.
30 Sjá t.d. Guðni Elísson „From Realism to Neoromanticism“, A History of Icelandic Literature,
ritstj. Daisy Neijmann. Lincoln og London: University of Nebraska Press, 2006, bls. 308–356
og 666–673, sérstaklega 330–356.
31 Hermann Stefánsson varpar fram svipuðum spurningum í umsögn um áðurnefnda greiningu
Jóns Ólafssonar á skýrslu Viðskiptaráðs: „Maður veltir því fyrir sér hvort afstaða Viðskiptaráðs
til Norðurlanda eigi sér dýpri rætur í íslenskri menningu, hvort hreinlega hafi verið veila í
íslenska lýðveldinu eða hugsuninni um Ísland frá upphafi. Það er kannski svolítið mikið sagt.
Þó er í riti Sigurðar Nordal, Íslenskri menningu, rætt um hvaða þjóðir sé rétt að bera Íslendinga
saman við. Nordal vill fremur bera Íslendinga saman við stórþjóðir því hann segir, með réttu,
að engar þjóðir sem eru álíka smáar og Íslendingar séu í sambærilegri stöðu og þeir.“ Sjá: http://
www.jonolafs.bifrost.is/2009/01/15/launhæðni-kaldhæðni-og-siðleysi/ [sótt 1. október 2009].
32 Nefna má greinarnar „Bróklindi Falgeirs: Fóstbræðra saga og hláturmenning miðalda“ og
„Staðlausir stafir: Um slúður sem uppsprettu frásagnar í íslenskum fornbókmenntum“ sem
báðar er að finna í greinasafninu Fyrir dyrum fóstru: Konur og kynferði í íslenskum fornbók­
menntum (Reykjavík: Rannsóknarstofa í kvennafræðum, 1996; bls. 45–65 og 101–134).
33 Helga Kress: „Haf og skegg: Flæði í Laxdælu“, Milli himins og jarðar: Maður, guð og menning í
hnotskurn hugvísinda. Ritstj. Anna Agnarsdóttir, Pétur Pétursson og Torfi H. Tulinius. Reykja-
vík: Háskólaútgáfan, 1997, bls. 83–95. Hér eftir verður vísað til greinarinnar með blaðsíðunúm-
eri aftan við tilvitnun.
34 Laxdæla saga. Íslensk fornrit V. Einar Ólafur Sveinsson gaf út. Hið íslenska fornritafélag.
Reykjavík 1934, bls. 215. Helga ræðir þessa tilvitnun á síðu 92 í grein sinni og er stafsetningin
hér færð til nútímahorfs í samræmi við það sem hún gerir.
35 Nýja óperuhúsið í Osló, sem opnað var 2008, er t.d. minna í sniðum en Tónlistar- og ráðstefnu-
húsið sem rís þessa dagana við hafnarbakkann í Reykjavík. Hér tekur stærsti salurinn 1800 í
sæti, en 1350 í Osló.
36 Einar Már Guðmundsson: Hvíta bókin. Reykjavík: Mál og menning 2009, bls. 160.
TMM_4_2009.indd 25 11/4/09 5:44:35 PM