Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.11.2009, Blaðsíða 105

Tímarit Máls og menningar - 01.11.2009, Blaðsíða 105
„ É g e r l í f , s e m v i l l l i fa , u m va f i n n l í f i s e m v i l l l i fa .“ TMM 2009 · 4 105 eini sem getur fyllt upp í tómið. Djöfullinn er vegna þekkingar sinnar sá eini sem getur ekki efast um tilvist og veruleika Guðs. Einsemd sína, afskiptaleysi og sambandsleysi vill Bernharður Núll einmitt nýta til þess að ná aftur til Guðs. Ná til hans sem getur fyllt upp tómið, komið á sambandi og rofið einsemdina. Djöfullinn veit að Guð er sískapandi í mögnuðu ferli veruleikans og hans er einmitt að leita í núinu. Í algleymi augnabliksins, þar er Guð að finna. Djöfullinn þarfnast og þráir að Guð líti til hans, finni til með honum og fyrirgefi. En til þess að svo verði þarf djöfullinn að iðrast svo að Guð finni til með honum (BN 117, 177–178). Hann þarf að fórna einhverju, en hvernig getur sá sem ekkert er fórn- að.12 Bjarni notar hér sögu ritningarinnar um fórn Abrahams (1M 22.1–20) sem umgjörð fyrir sögu sína.13 Þeir segja að ég sé tómið. Það sem ekki er. En ég er að reyna að fylla upp í það. Best sést þetta tóm sem viðkvæmasti punktur kvenna. Þar er bara tóm. Ég reyni að fylla það til að gefa lífinu merkingu. Þannig fyllir maður tómið af ást. Eða hvað? Ég þarf að læra að elska og síðan þarf ég að sanna að ég geti það. Guð sannaði ást sína á mannkyninu með því að fórna syni sínum Jesú. Abraham sannaði ást sína með því að vera reiðubúinn að fórna einkasyninum Ísak. Leyndardómur ást- arinnar liggur í fórninni (BN 43). Bernharður þarfnast sonar til að geta fórnað svo hann geti síðan iðrast og Guð fyrirgefið honum. Þessi áætlum opinberar sjálfhverfu Bernharðs Núll, er hann klæðir í búning auðmýktar. Til þess að geta gert hana að veruleika þarfnast hann einstaklinga sem eru í einlægni sinni nálægt Guði. Hann vantar fjölskyldu og barn til að fórna. Bernharður gerir samning við konu sem heitir Magdalena og er táknmynd lífs og lausnar. Þegar þau hittust hafði hún misst son sinn, Ísak Mori, og er í sorg. Bern- harður gerir við hana samning um að eignast með henni tvíbura og þar að auki að stofna með henni kaffihúsið Demón Café. Dæmið fjármagn- ar Bernharður með því að nýta þekkingu sína á tilviljuninni og fá ein- lægan spilafíkil, sem kallaður er Aristókratinn, til að leggja mynt í spilakassa. Vinningurinn er notaður til að stofna kaffihúsið. Planið gengur upp. Magdalena eignast tvíburana Ísak og Elías. Bernharður Núll ætlar sér að fórna þeim fyrrnefnda – eins og Abraham forðum – í turni Landakotskirkju. Kaffihúsinu fylgja aðrar persónur, Aristókratinn, sem er í einhvers- konar hlutverki afa, konan og börnin tvö og þjónustustúlkan Súsanna. Bernharður situr nú í sinni sjálfvöldu einveru og einangrun mitt í hring- TMM_4_2009.indd 105 11/4/09 5:44:43 PM
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.