Tímarit Máls og menningar - 01.11.2009, Qupperneq 91

U m h u g h v ö r f á h ö f u n d a r f e r l i
TMM 2009 · 4 91
Fyrir neðan undirskrift þessa bréfs handskrifaði Elías síðar með smáu
letri: „Uppkast að bréfi, sem aldrei var sent; miklu styttri orðsending
látin fara í staðinn.“
Önnur bréf þessarar samantektar fóru í milli þeirra svo sannað verði.
Árið eftir að síðasta bréfið var ritað, haustið og fyrri part vetrar 1965,
ruddist útgefandinn Ragnar Jónsson fram á söluvettvang sinn með þrjá
nýja skáldsagnahöfunda, sem töldust boða nýja tíma í skáldsagnaritun
á Íslandi, þeir voru Jón frá Pálmholti, Ingimar Erlendur Sigurðsson og
Jóhannes Helgi. Móttökuskilyrðin reyndust í engu samræmi við metn-
aðinn, útgefandans sem höfundanna. Ári síðar kom Tómas Jónsson
Guðbergs út hjá Helgafelli. Árið eftir kom mín fyrsta skáldsaga út á
vegum þessarar útgáfu Ragnars Jónssonar. Þar næst uppgötvaði Ragnar
Þráin Bertelsson með sínu lagi. Aðeins einn þessara höfunda reyndist
þess megnugur þegar fram í sótti að þrífast í því andrúmslofti sem
gegnsýrði bókamarkaðinn á þessum árum, ekki síst fyrir aðferðir Ragn-
ars. Guðbergur virkjaði hnignunina með því að vitna með sögum um
tilfinningalíf, gegnsýrt af viðbjóði á aðstæðum sem engin leið fannst
burt frá …
TMM_4_2009.indd 91 11/4/09 5:44:42 PM