Tímarit Máls og menningar - 01.05.2011, Side 126

D ó m a r u m b æ k u r
126 TMM 2011 · 2
kvikmynd Arnar Featherby og Jóns
Magnússonar um uppnámið á veitinga-
húsinu eftir Jenný Alexson kom út lést
leikarinn Leslie Nielsen. Um hann er
stuttlega fjallað í Handritinu en þeir
félagar eru ekki sammála um ágæti hans
og því er hann varla hinn mikli erlendi
leikari sem fenginn er til að leika aðal­
hlutverkið í kvikmyndinni inni í kvik­
myndahandritinu en deyr áður en til
þess kemur. En Leslie Nielsen dó, samt.
Tilvísanir
1 Bragi Ólafsson, Handritið að kvikmynd
Arnar Featherby og Jóns Magnússonar
um uppnámið á veitingahúsinu eftir Jenný
Alexson, Reykjavík, Mál og menning 2010,
bls. 58.
2 Hér vísa ég fyrst og fremst til kenninga
franska heimspekingsins Jacques Derrida
um hina eilífu merkingarfrestun sem er inn­
byggð í allan texta. Sjá til dæmis Of Gram-
matology (á frönsku De la grammatologie
1967), þýð. Gayatri Chakravorty Spivak,
Baltimore og London, The Johns Hopkins
University Press 1976. Merkingarfrest­
unin kemur einfaldlega til af því að það er
ómögulegt að ráða yfir endanlegri merkingu
texta, af þeirri ástæðu að ritaður texti bygg­
ist á notkun á tungumáli og orðum sem eiga
sér sína sögu og hefðir og þannig alltaf ein­
hverskonar merkingarauka sem birtist meðal
annars í myndmáli.
3 Í ritdómi sínum um Handritið bendir Hjalti
Snær Ægisson á að Bragi hafi horfið frá því
að tálga niður textann í fyrstu skáldsögum
sínum yfir í algert f læði og vaðal í Hand-
ritinu. Flutt í Víðsjá á RÚV 1. 12. 2010.
Ritdóminn má nálgast á ruv.is.
4 Pétursborgarsögur komu út í íslenskri útgáfu
hjá Hávallaútgáfunni árið 2004, Geir Krist­
jánsson þýddi „Kápuna“.
5 Bragi Ólafsson, Sendiherrann: ljóð í
óbundnu máli, Reykjavík, Mál og menning
2006, bls. 113 og 76.
6 Sendiherrann, bls. 146.
7 Handritið, bls. 152.
8 Umfjöllun mín um Handritið byggist á
ritdómi sem ég skrifaði fyrir bokmenntir.is,
desember 2010.
9 Sjá Rosemary Jackson, Fantasy: The Lite-
rature of Subversion, London og New York,
Methuen 1986 (1981).
10 Sendiherrann, bls. 33.
11 Sama, bls. 357.
12 Sjá um höfundarraddir, Shlomith Rimmon­
Kenan, Narrative Fiction: Contemporary
Poetics, London og New York, Routledge
1996 (1983), sérst. kafla 7, „Narration: levels
and voices“.
13 Ég hef fjallað um þetta í skrifum mínum um
Sjón, til dæmis í yfirlitsgreininni „„ég vil að
þið sjáið mig fyrir ykkur“: myrkar fígúrur,
rauðir þræðir og Sjón“ á bokmenntir.is
(2001) og „Skyldi móta fyrir landi? Af leir­
mönnum, varúlfum og víxlverkunum“,
Skírnir, haust 2002.
14 Handritið, bls. 296.
15 Sama, bls. 407.
16 Sama, bls. 172–173.
17 Sama, bls. 58.
18 Ég er þó ekki sammála Hjalta Snæ í því að
þetta þýði að Handritið sé hálfklárað verk
og að niðurstöðuleysið stafi af því að þetta er
bók númer tvö í fjögurra bóka seríu. Ég tel
einmitt að niðurstöðuleysið sé markmið út
af fyrir sig, niðurstaða, ef svo má segja. Sjá
ritdóm Hjalta Snæs Ægissonar á vef RUV,
síðast skoðað 3. 2. 2011.
19 Gunnþórunn Guðmundsdóttir hefur fjallað
um þetta í skrifum sínum, sjá til dæmis bók
hennar Borderlines: Autobiography and
Fiction in Postmodern Life Writing, Amster­
dam og New York, Rodopi 2003.
20 Bók Voglers kom út í íslenskri þýðingu
Sigurgeirs Orra Sigurgeirssonar árið 1997,
en er upphaflega útgefin árið 1992. Bók
Campells, The Hero with a Thousand Faces,
er frá árinu 1949.
21 Sjá ritdóm Jóns Yngva Jóhannssonar í
Fréttablaðinu, 30. 11. 2010. Ritdóminn má
nálgast á vef Fréttablaðsins, síðast skoðað 2.
2. 2011.
22 Einar Falur Ingólfsson bendir einmitt á þetta
í ritdómi sínum um Handritið í Morgun-
blaðinu, 4. 12. 2010. Dóminn má nálgast á
mbl.is, síðast skoðað 2. 2. 2011.