Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.2017, Side 79

Tímarit Máls og menningar - 01.03.2017, Side 79
TMM 2017 · 1 79 Edwin Arlington Robinson Fjögur ljóð Atli Harðarson þýddi Edwin Arlington Robinson fæddist árið 1869 í Maine og dó í New York árið 1935. Hann var með vinsælustu og virtustu ljóðskáldum Bandaríkjanna í byrjun síðustu aldar. Fyrsta ljóðabók hans kom út 1896 og urðu útgefnar bækur með kveðskap hans nær þrjátíu talsins áður en yfir lauk. Hann hlaut Pulitzer verðlaunin fyrir ljóðagerð þegar þau voru veitt í fyrsta sinn árið 1922, og svo aftur bæði 1925 og 1928. Faðir Robinsons var þokkalega stæður kaupmaður. Hann féll frá 1892 og næstu ár á eftir bjó skáldið við fremur þröngan kost. Kjörin bötnuðu að mun árið 1904. Þá sat Theodore Roosevelt í Hvíta húsinu – repúblikani sem las ljóð, vakti athygli á kveðskap Robinsons og fékk honum launað embætti hjá tollinum. Mátti hann nota skrifborð sitt þar til menningarlegri iðju en að afla fjár í ríkissjóð. Nokkur af eftirminnilegustu kvæðum Robinsons fjalla um auðnu leys ingja og óska- börn ógæfunnar sem sumir tengja við fólk frá æskustöðvum hans í bænum Gardiner í Maine. Hér á eftir fara þýðingar á þrem af þeim þekktustu. Þau eru Ríkharður (Richard Cory) úr bókinni The Children of the Night sem út kom 1897, Mangi Hró (Miniver Cheevy) úr bókinni The Town Down the River sem út kom 1910 og var tileinkuð Theo- dore Roosevelt og Veislan hjá Gvendi (Mr. Flood’s Party) úr bókinni Avon’s Harvest sem út kom 1921. Auk þessara þriggja mannlýsinga er hér þýðing á ljóðinu Cortège úr bókinni Captain Craig sem út kom 1902. Sagan segir að Robinson hafi ort það árið 1890 í heldur úfnu skapi þegar stúlkan sem hann unni giftist eldri bróður hans. Þau hjónakornin fóru frá Maine til nýrra heimkynna í Missouri með lest sem hét Cortège. RÍKHARÐUR Í hvert sinn sem hann kom hér nið’rá torg við hversdagsfólkið litum upp til hans: Dánumaður mestur hér í borg og mikil var hans reisn og elegans. Við Ríkharð sáum aldrei angur tjá, hann ávarpaði fólk og hélt sinn veg. Þótt æðaslátt við enni mætti sjá, alltaf var hans návist þægileg.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.