Íslenskar landbúnaðarrannsóknir - 01.09.1969, Síða 9

RÆKTUN OG RANNSÓKNIR Á GRASFRÆI 7
TAFLA II - TABLE II
Niðurstöður rannsókna á sandvingulst'ræi
Seed tests of Festuca rubra
I. flokkur I. quality II. flokkur II. quality
Tala sýna Gróhraði Grómagn Þyngd Mesta Tala sýna Mesta
Ár Year Total samples Germina- tion rate Total ger- mination 1000 fræja Weight per 1000 seed grómagn Max. ger- mination Total samples grómagn Max. ger- mination
% °7 /o S % %
1923 .... 1 34,0 84,0 84,0
1924 .... 3 84,0 91,3 0,885 94,0
1925 .... 18 55,8 72,4 0,984 88,5
1926 .... 2 28,7
1927 .... 8 68,8 81,8 91,5
1928 .... 3 57,1 68,6 0,996 77,5
1930 .... 1 30,0 54,0 1,156 54,0 1 62,0
1931 .... 1 38,0 49,0 1,100 49,0
Alls Total 35 3
Meðaltal Average 52,5 71,6 1,024 76,9 45,4
magni, en þó gróið ótrúlega vel. Svo
reyndist með túnvingul úr Drangey, er
hafði 6% grómagn inni, en myndaði með
tvöföldu sáðmagni algróinn svörð 3—4 vik-
um frá sáningu. Vill svo oft verða með fræ,
er þroskast seint á sumri, að það grær ifla
við grómagnstilraunir, en svo vel úti í jörð,
þegar sól og sumar vermir svörð. Ég tel,
að túnvingulsfrærækt sé framkvæmanfeg
hér á landi, einkum á sandjörð, ef kunn-
áttusamri ræktunaraðbúð er beitt við fram-
kvæmd fræræktarinnar. Sáðmagn til raða-
ræktunar, ef 50-60 cm eru milli raða, ætti
aldrei að vera meira en 9—10 kg á ha, mið-
að við gott fræ. Áhættan við frærækt af
túnvingli ætti ekki að vera mikif, því að
þegar fræið fær ekki þann þroska, er það
þarf að fá, er auðvelt að nota fræræktar-
landið tif heyöflunar.
Sandvingull (Festuca rubra ssp.)
Á árunum 1923 til 1931 voru gerðar at-
huganir á sandvingli frá Stóru-Völlum á
Landi og af Rangárvöllum. Þessi undirteg-
und túnvingulsins er grágræn að lit í stað
rauðgræna litar túnvingulsins. Tilraunir
voru gerðar með fræ af þessum vingli á
Sámsstöðum, samanborið við íslenzkan tún-
vingul, og varð svo, að með jöfnum áburði
gaf sandvingullinn minna heymagn af ha
en túnvingull. Þrátt fyrir betri jarðveg og
nægan áburð breyttist ekki litur þessa grass,
heldur hélt sínum grágræna lit.
Ég tel, að ekki sé neinn sérstakur ávinn-
ingur að koma á fót frærækt af þessari teg-
und, nema þá helzt til ræktunar í sand-
græðslusvæðum, en undangengin reynsla
hefur sýnt, að venjulegur túnvingulf vex