Íslenskar landbúnaðarrannsóknir - 01.09.1969, Blaðsíða 30

28 ÍSLENZKAR LANDBUNAÐARRANNSÓKNIR
uðu, að mjölskammturinn yrði meiri en
1.8 kg á kálf á dag, enda þótt ráðgert væri
að hækka dagskammtinn allt upp í 2-3—
2.5 kg. Drykkjarmagn er áætlað mest 12 kg
á dag, og tveir síðustu dálkarnir sýna styrk-
leika blöndunnar.
Tafla II sýnir fyrst, live mikið fóður var
ætlað hverjum kálfi samkvæmt töflu I, en
það breyttist að sjálfsögðu dálítið eftir
aldri kálfanna. Þá er fóðrinu einnig breytt
í fóðureiningar (fe.), og er þá kg af t-mjöli
metið sem 1.65 fe. og 3 kg af nýmjólk lögð
í fe. Næst sést svo í töflu II, hve mikið
fóður kálfarnir notuðu hver um sig. Þessu
er einnig ftreytt í fóðureiningar. Því næst
kemur dálkur, er sýnir muninn á áætluðu
og notuðu fóðurgikli. Næstu tveir dálkar
segja til um, hve lengi hver kálfur var í
hinni raunverulegu tilraun og hver fóður-
notkun hans í fe. var á þeim tíma.
Þá korna nokkrir dálkar, er sýna árangur
eldisins; hve mikið kálfarnir þyngdust á
dag að meðaltali á tilraunaskeiðinu, fóður-
notkun á kg, þyngdarauka í lifandi vigt,
og er þá sú ögn af nýmjólk, sem kálfarnir
fengu á tilraunaskeiðinu, umreiknuð í t-
mjöl. Loks er svo fóðureyðslan í fe. á hvert
kg í þyngdarauka. Síðustu tveir dálkarnir
sýna svo á sama hátt fóðureyðsluna í kg
og fe. á hvert kg af kjöti, sem kálfarnir
gáfu við slátrun.
Ekki var jafnsnemma byrjað að gefa
kálfunum t-mjöl saman við nýmjólkina.
Nr. 5 og 12 byrjuðu að fá t-mjöl þriggja
daga gamlir, nr. 4 og 11 fjögurra daga, nr.
8 og 10 fimm daga, nr. 7 sex daga og nr.
3, 2 og 1 níu til ellefu daga. En eins og
áður er getið, veiktust þeir kálfar minnst
af kálfaskitunni, er fyrst fengu t-mjölið, en
þeir kálfar, sem íengu nýmjólk einvörð-
ungu til fimm til ellefu daga aldurs, veikt-
ust mun meira. Má vafalaust þakka bæti-
efnum og fúkalyfjum t-mjölsins þetta. Veik-
indin og misjafn aldur kálfanna ollu því,
að mjólkurgjöfin varð yfirleitt rneiri en
áætlað var.
Vegna mistaka þeirra, sem urðu við
framkvæmd tilraunarinnar, urðu kálfarnir
kvillasamari á síðari hluta tilraunaskeiðs-
ins og hætti þá til að leifa, og varð því
heildarnotkun t-mjölsins nokkru lægri en
ætlað var. Nokkuð urðu frávikin frá áætl-
uðu fóðri misjöfn hjá kálfunum, en lang-
samlega mest hjá nr. 8, sem lengst af þreifst
illa. Að meðaltali verður fóðureyðslan á
kálf 22.2 kg nýmjólk og 114.1 kg t-mjöl,
sem gerir 195.7 fe., og verður þá frávikið
frá áætlun -f- 13.8 fe.
Tilraunaskeiðið er eiginlega talið þar
frá, þegar reglubundnar vigtanir kálfanna
hófust, en vegna þess, hve misgamlir þeir
voru, allt frá tólf til þriggja daga gamlir,
þegar þeir komu inn í hina eiginlegu til-
raun, verður það mislangt. Af þessu leiðir
einnig, að þótt meðalaldur kálfanna við
lok tilraunar væri 96.4 dagar, var meðal-
aldur þeirra í tilraun aðeins 90.4 dagar,
og við það er allur síðari hluti töflu II
miðaður. Hann sýnir, að kálfarnir nvttu
fóðrið allmisjafnt til vaxtar og afurða, og
er mesti mismunurinn 0.69 fe. á kg af
vaxtarauka í lifandi vigt og 0.81 fe. á kg
af kjöti. Fimrn kálfarnir, sem bezt notuðu
fóðrið, þurftu 2.61 fe. á kg af þyngdarauka
og 3.24 fe. á kg af kjöti, en þeir fimm,
er lakar nýttu fóðrið, þurftu 3.10 og 3.74
fe. til sanra árangurs. Ekki fór fóðurþörfin
til þyngdarauka og kjötframleiðslu alveg
saman.
Vaxtarhraði og fóðurnýting
Flestir kálfarnir náðu fljótt mjög örum
vaxtarhraða. Þó töfðu veikindi nokkuð fvrir
sumum kálfunum í fyrstu. Tafla III sýnir
þunga kálfanna, eins og hann var við vigt-
anir, sem framkvæmdar voru á 7—15 daga
fresti. Meðalþungi kálfanna er svo færður
inn á línurit (sjá það). Af því sést glöggt,
hve fljótt kálfarnir fóru að vaxa og hve
jafn og ör vöxturinn var hjá t-mjölskálf-
unum til 3. júní. Eftir þann tíma kom