Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2006, Blaðsíða 97

Nokkrar athugasemdir
kúna segir að hún sé „Seyðfírsk Auðhumla í eigu Jóns í Firði“. Þarna höfum við Helgi
Máni hlaupið á okkur því bæði vorum við viss um að myndin væri af Vigfúsi í
Fjarðaseli.
Arndís Þorvaldsdóttir
Húsavíxl - Nokkrar viðbótarlinur vegna greinar minnar, Aflstöðin í Fjarðarseli
Hjalti Þórisson gerir nokkrar athugasemdir við greinina eins og fram kemur hér að
framan. Flestar þeirra varða myndatexta og er þeim svarað annars staðar. Aðrar
athugasemdir eru fremur léttvægar. Hjalti fer svo sjálfur ekki rétt með nafn mitt en það
er smámál. Hins vegar hefur undirritaður komist að atriði sem hann langar til að bæta
við.
A upphafsárum Fjarðarselsvirkjunar voru reist tvö íbúðarhúshús í Fjarðarsels-
hvammi, sumir segja Fjarðarárhvammi, sem gengu undir nöfnunum Bjarmaland og
Síbería. Annað þeirra reis 1915 og hitt 1918. Árið 1992 var annað þeirra síðan rifið en
hitt standsett og er nú aðallega notað sem sumarhús. Þessi hús voru lengst af
starfsmannabústaðir en eiga sér þó bæði sína sögu.
Þegar undirritaður var að semja fyrrnefnda grein virtist heimildum bera saman um að
húsið sem nú stendur sé Bjarmaland og sé frá árinu 1918. 1 hinni ágætu bók Þóru
Guðmundsdóttur, Húsasaga Seyðisfjarðarkaupstaðar, er það staðfest. En við
heinrildakönnun mína rakst ég á ljósmynd frá upphafsárum virkjunarinnar sem sýnir að
aldur hússins er ekki réttur. Á ljósmyndinni sjást Fjarðarselshvammur og húsin þar. Þá
er aðeins búið að reisa annað íbúðarhúsið og það er það hús sem nú stendur.
Af þessu dró undirritaður þá ályktun að nöfn húsanna hafi víxlast og í grein minni
um Fjarðarsel í Múlaþingi 2005 geng ég út frá því, segi að húsið sem nú stendur sé
Síbería. Þessu mótmælti Jón Magnússon fyrrv. rafveitustjóri og hefði ég betur hlustað á
hann því að nú hefur komið fram maður sem bjó í Fjarðarseli fyrir miðja öldina og
fullyrðir að núverandi hús hafi þá gengið undir nafninu Bjarmaland. Skýringin á nafninu
sé sú að bjarminn frá stöðvarhúsinu hafi lýst það upp.
Ef þetta er rétt, sem útlit er fyrir, verður ekki betur séð en að saga húsanna hafi
víxlast, m.a. smíðaár og hverjir bjuggu þar. Það tengist ekki síst sögu Bjama Þ. Skaftfell.
Um þetta gætu húsavirðingar vitnað enn frekar.
Að lokum vil ég lýsa yfir ánægju með vandað og óeigingjarnt starf ritstjóra
Múlaþings.
30. sept. 2006 Helgi M. Sigurðsson
95