Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2006, Blaðsíða 68

Múlaþing
11 böm. Síðari konan var áðumefnd Björg
Magnúsdóttir og áttu þau 4 böm: Björgu, f.
15. nóvember 1818 og varð frumbýlingur í
Hólum með manni sínum Þorkeli Þorsteins-
syni, Stefán (12448) sem hér verður sagt
frá, f. 1. okt 1820, Vigdísi, sem dó 6 ára, f.
16. janúar 1822 og Magnús (12452), f.
1823 og bjó síðar í Fannardal. Afkomendur
Vilhjálms eru margir á Norðfírði og dreifðir
víða um landið.
Börn Vilhjálms og Bjargar voru ung,
þegar hann dó og hún giftist aftur árið 1828
vinnumanni sínum Magnúsi (7245) Guð-
mundssyni og átti með honum einn son,
Guðmund, sem verður nefndur síðar. Björg
og Magnús bjuggu á Kirkjubóli til 1832 er
þau fluttust til íjögurra ára dvalar að
Reykjum í Mjóafirði, síðan tvö ár á
Krossstekk og þar lést Magnús 7. júní 1838.
Björg var áfram í Mjóafírði en kemur við
sögu síðar.
Eftir lát föður síns fór Stefán í fóstur að
Parti í Sandvík til hjónanna Björns (7498)
Skúlasonar og Guðrúnar (10322) Jóns-
dóttur. Þau bjuggu víða í Austíjörðum.
Guðrún var vinsæl og heppin ljósmóðir en
Björn skurðhagur og smíðaði m. a. langspil,
sem hann lék á. Þau fluttust frá Parti að
Bárðarstöðum í Loðmundarfirði og árið
1829 að Setbergi í Borgarfirði. Var Stefán
með þeim þar til 1840 er hann gerðist
vinnumaður í Brúnavík og var þar næstu
árin. Þar var fyrir heimasætan Arndís
Einarsdóttir. Munu þau hafa heitbundist og
þeim fæddist dóttirin Björg árið 1842.
Amdís lést 1844 og þá hljóta þau að hafa
verið búin að stofna heimili í Brúnavík, því
hún er skráð bústýra í dánarskrá. Sóknar-
mannatal í mars 1845 segir Stefán bónda í
Brúnavík. Hann hefur telpuna Björgu hjá
sér og móðir hans Björg Magnúsdóttir er
þar líka með son sinn Guðmund þá 13 ára.
Mæðginin höfðu flust til Brúnavíkur árið
1843 frá Skógum í Mjóafírði. En vorið
1845 fluttist Stefán með telpuna að
Hvannstóði og næsta ár var Björg systir
hans hjá honum með Halldór son sinn á 1.
ári.
Árið 1848 fluttist Stefán með dóttur sína
að Gilsárvallahjáleigu og móðir hans
einnig. En vorið 1849 kom þangað Guðrún
Einarsdóttir frá Galtastöðum í Tungu, ættuð
af Langanesi og f. árið 1826 í Sauðanes-
sókn. Faðir hennar bjó á Ytra - Lóni um
1829. Stefán og Guðrún giftust 3. október
1849 og fluttust að Hólshúsum í Húsavík
árið 1852. Þar bjuggu þau fjögur ár og í
aðalmanntali í nóvember 1855 eru þar talin:
Stefán 35 ára, Guðrún 29 ára, Björg dóttir
hans 13 ára, Margrét 6 ára, Hjörleifur 5 ára,
Guðlaug 2 ára og Stefán á 1. ári.
Ekki verður nú séð hvað olli því að
Stefán tók sig upp vorið 1856 með
fjölskylduna og fluttist að Hólum í
Mjóafírði til Bjargar systur sinnar og
Þorkels, sem bjuggu þar á nýbýli, eflaust
við þröng húsakynni bæði fyrir fólk og
fénað eins og fram hefur komið áður. Helst
má hugsa sér að Stefáni og Guðrúnu hafí
verið sagt upp jarðnæðinu í Hólshúsum,
ekki fundið ábýlisjörð í Borgarfírði eða
Loðmundarfirði og nærsveitum og því
komið sem nauðleitafólk að Hólum. Vorið
eftir fluttust þau að Haga í Mjóafírði, voru
þar tvö ár, síðan tvö ár í Fjarðarkoti. I
manntali 1860 er Björg farin að heiman,
(var á Krossstekk), Margrét 11 ára,
Hjörleifur 10 ára, Guðlaug 7 ára, Stefán 5
ára og Sigbjöm 3 ára. I desember fæddist
svo Einar og nefna má Pétur Jón, sem dó 14
daga gamall árið 1857.
Vorið 1861 urðu mikil kaflaskipti í lífi
Stefáns Vilhjálmssonar, er þau fluttust að
Þuríðarstöðum í Eyvindarárdal. Ætla má að
þá hafí þau notið þess að fá ábúð í friðsæld
dalsins og að vera loksins ein út af fyrir sig
66