Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2011, Side 109

Amórsstöðum til 1961. Eftir það var jörðin í
eyði út áratuginn.
Ein af dætrum Þorkels og Bergþóru varð
þó eftir „á Dalnum.“ Það var Margrét, sem
giftist Þorsteini Vilhjálmssyni Snædal frá
Eiríksstöðum. Þau bjuggu langa ævi á Skjöld-
ólfsstöðum og þar búa afkomendur þeirra enn
á þessu nýja árþúsundi.
Þorkell Jónsson á Arnórsstöðum var hag-
mæltur (sögn Kristins Eiríkssonar frá Refs-
mýri.) Hann bjó síðast á Keldhólum á Völlum:
Samanburður á Fellum og Jökuldal:
Fjandans hraun og forarblár
Fella prýða salinn.
Öðruvísi er að sjá
upp á Jökuldalinn.
Fyrr og nú:
Einu sinni átti ég gull,
þá öðrum stóð ég fótum.
Nú er buddan barmafull
af bölvuðum skuldanótum.
Hér skal nefnt að Jón Guðmundsson f. í
Kolfreyjustaðarsókn um 1792 var kominn til
Jóhannesar og Guðrúnar í Klausturseli 1813.
Var vinnumaður þeirra, fluttist með þeim að
Hrafnkelsstöðum, Hafrafelli og var í Fjalls-
seli allan þeirra búskap og var eftir það hjá
sonum þeirra. Hann lést 30. október 1962.
Má þetta teljast alveg einstæður vinnumanns-
ferill og góður vitnisburður um staðfestu og
þolgæði aðila.
Nefna má að Þorsteinn Jónsson, sem sagt
er frá á bls. 127 - 130 í 11. bindi Mútaþings
var vinnumaður í Fjallsseli 1880 - 1882. Hann
fór svo í Fjarðarkot í Mjóafirði og kvæntist
ekkju þar Ingibjörgu (8985) Einarsdóttur. Hún
var áður gift Eiríki Pálssyni Isfeld, bjuggu
í Fjarðarkoti, en hann drukknaði af báti í
Mjóafirði 15. des. 1881. Þau höfðu eignast
10 börn en átta þeirra komust upp. Þorsteinn
Jónsson og Ingibjörg eignuðust einn son, sem
Jón Þorkelsson frá Arnórsstöðum.
hét Ólafur Steingrímur. Þau fluttust vestur um
haf ásamt syni sínum og fimm bömum hennar
1886. Eflaust hefur þar verið dugnaðarfólk,
sem tapaðist landi og þjóð á Islandi.
Arið 1879 er í sóknarmannatali skráð
vinnukona í Fjallsseli Guðrún Magnúsdóttir
úr Austur-Skaftafellssýslu. Fyrirjólin lagði
hún af stað yfír heiðina eftir Fjallsselsvegi
og ætlaði að Hnefilsdal að sögn til að hitta
unnusta sinn, sem mun hafa verið umræddur
Þorsteinn Jónsson. Hún lenti í byl á heið-
inni og kom ekki fram. Bein hennar fundust
nærri 93 ámm síðar. Um þessi atvik má lesa
í Múlaþingi 11, s. 124- 130 (Brot úr fjórum
æviþáttum, eftir Sigurð Kristinsson) svo og í
Múlaþingi 5, s. 161-163 (Stúlkan á heiðinni)
og í Múlaþingi 7, s. 138- 139 (Fundin bein
Guðrúnar Magnúsdóttur), hvort tveggja eftir
Jón Bjömsson frá Hnefdsdal.
107