Andvari - 01.01.2014, Page 20

18
SVAVAR GESTSSON
ANDVARI
Hvergi er getið um skyldleika þeirra nafnanna í greinunum.15 Ekki
voru Jósep kennd önnur börn en Lúðvík.
Elín Solveig Steinarsdóttir, barnabarn Lúðvíks, er læknaritari, fædd
1959, og á fjögur börn; næstyngstur er Lúðvík, fæddur í janúar 1992.
Hann var því nærri þriggja ára þegar langafi hans dó. Elín missti
manninn sinn 1993 frá fjórum börnum þeirra hjóna. Lúðvík afi hennar
dó 1994 og Fjóla amma hennar Steinsdóttir 1996. Það voru oft erfiðir
dagar í kringum dauðsföllin, en það geislar af henni Ellu þegar hún
talar um afa sinn. Henni þótti vænt um hann og honum um hana.
Steinar, pabbi hennar Lúðvíksson er fæddur 2. júní 1936. Fjóla
kona Lúðvíks kom til Neskaupstaðar frá Siglufirði og í mjög lúðvíks-
legri samantekt um ævi sína þar sem eru bara ártöl og einn pólitískur
viðburður við hvert ártal kemur fram að Fjóla kom til Neskaupstaðar
1932 í september. Hann er þá fullra 18 ára en Fjóla alveg að verða 16,
fædd í október 1916. Þau hafa þá strax kynnst. Þau voru góð hjón,
samrýnd, og það var sérstaklega gaman að vera með þeim.16 Fjóla var
einstaklega ljúf og þægileg manneskja. Hitti ég hana nokkrum sinnum
með Lúðvík; það virtist vera býsna hefðbundið heimilishald. Hún réð
því heimilishaldi. Þegar þau keyptu íbúð í Stóragerði og fluttu þangað
af Miklubraut kom Lúðvík fyrst á staðinn þegar Fjóla var flutt með
allt þeirra hafurtask. „Þú kemur þá í mat í Stóragerði,“ sagði hún um
morguninn þegar hann fór í vinnuna.
Ég bað Elínu að segja mér frá afa sínum.
„Lúðvík afi skaust oft til mín á kvöldin eftir matinn þegar hann gat.“
Þá bjuggu þau Fjóla lengi í Stóragerði í Reykjavík. Lúðvík átti alltaf
ameríska kagga, stórar drossíur, sem við byltingarsinnar í flokknum
litum hálfpartinn hornauga. „Hann kom í mat heim á kvöldin á slaginu
sjö og þá var maturinn tilbúinn. Eftir matinn fór hann út til að láta inn
bílinn eins og það hét; en hann skellti sér þá vestur í bæ þar sem ég bjó
og stoppaði stundarkorn.“ Hún segir ennfremur: „Afi var skemmtilegur
og alltaf að hugsa til okkar. Ég leit oft til hans og hann til mín. Þegar
ég var að læra og gekk illa að skilja stærðfræði þá fór ég til hans. Hann
hafði alltaf tíma fyrir mig; man aldrei eftir að önnur verk trufluðu hann
augnablik. Hann var oft að teikna og mála vatnslitamyndir.“ Ha, segi
ég, ekki vissum við það félagarnir. Þó kemur það reyndar fram í Peir
máluðu bæinn rauðan að Lúðvík teiknaði gjarnan hausinn á áróðurs-
blöðum kommúnista á Norðfirði. Þá hlið sýndi hann okkur pólitískum
félögum sínum syðra aldrei. „Það var gaman að vera með þeim fyrir