Andvari - 01.01.2014, Síða 124

122
SVEINN EINARSSON
ANDVARI
Mér hamlar aðeins myrkrið þétt.
Leið mig á braut til ljóssins sona,
Láttu mig ei framar bíða.
Svipurinn: Hlíf mér, slepp mér! Heyrðu kona,
Hvíldarlausar stundir líða
Gagnslaust hjá; ég ganga má
Glöggva braut uns kemst ég á
Eg veit hún liggur framar, framar.
Satt er allt er sagði’ég þér
Veginn felur fyrir mér
Myrkrið þétt og hátt sem hamar
Gangstíg margan samt ég sé
Sem ég forðast. - Allt er í ve
Ef ég geng frá. - Ein er leið
Er ég kenndi viss og greið.
Lof mér fram að vinna, vinna!
Veginn hlýt ég bráðum finna.
Auður: Bíddu enn, og bentu mér
A braut er þú í fjarlægð sér.
Þínum ráðum hef ég hlýtt,
Hafna þeim ei skal ég nú.
Gangrúm þitt ég þér læt frítt,
Ef mér vísar veginn þú.
Svipurinn: O, hefðirðu þessu hlíft mér við!
Vegur er þarna á vinstri hlið.
Gakktu’ hann, ef þú getur það.
Leiði hann þig á ljóssins stað
Og þangað líka að lokum mig.
Lát mig framhjá!
(Auður þokar sér til hliðar, svipurinn líður áfram, hún horfir eftir honum undrandi.)
Auður: Lúna sál,
Hver hefur villt þig hvaða tál.
(Hún finnur veginn og gengur hann.)
Hví er ekki eins og mér
Opin leiðin sjálfum þér.
(Lítur við og sér svipinn beygja í hring.)
Hélt ég aðeins efans þraut
Yrði hringlögð villubraut.
II. sýning Auður. Lucífer. Raddir. í myrkrinu glórir í dyr sem eru dekkri enn skugginn í
kringum þær. Auður knýr hurðin. [sic] Lucifer skýst fyrir dyrnar útúr myrkrinu vinstra
megin hliðsins.
Lucifer: Hver ert þú sem gættir gnýr
Glepur svo minn hallar frið?