Heilbrigt líf - 01.06.1947, Blaðsíða 61

hafa ætlað sér að hætta nú rannsóknaferðum, en setjast
að og vinna að vísindastörfum og ritsmíðum, það sem
eftir var ævinnar. Bæði í Danmörku og heima fyrir biðu
hans hátíðlegar móttökur og viðhöfn; en þetta fór nú
svona. Faðir dr. J. Charcot’s var heimsfrægur tauga-
sjúkdómalæknir, vísindamaður og rithöfundur og kemur
hann víða við sögu. Skipstjórinn á „Pourquoi pas?“ hét
Le Coniat, en skipslæknirinn hét dr. Parat. Bein skip-
stjórans fundust löngu síðar en lík hinna.
Ég varð nú mönnum úr björgunarsveitinni samferða
til lands úr eynni, og gekk enn einu sinni austur sandinn.
Ég rak fótinn í eitthvað hvítleitt — smáhlut hálforpinn
sandi, það var hvítskeftur skeggbursti, snotur og ein-
kennilegur. Mér datt í hug, að þessi húsbóndalausi, litli
gripur mundi hafa frá mörgu að segja, ef hann mætti
mæla. Ef til vill hafði hann leikið um vanga frægustu
vísindamanna í París eða jafnvel konunga — hver vissi
það? Ég hef geymt hann, sem minjagrip til minningar
um þennan sorgaratburð; ekki komið mér til að nota hann
nema einstöku sinnum, t. d. á stórhátíðum, enda er hann
silkimjúkur og fínn. Ég reið svo upp að Langárfossi og
simaði þar til Borgarness og fékk bifreið.
Það fyrnist yfir þessa læknisferð sem allar hinar.
16. september 1946.
Heilbrigt líf
59