Úrval - 01.12.1949, Page 6

4
ÚRVAL
Fyrsta sjúkrahús Schweitzers
var í tómum hænsnakofa. Skurð-
arborðið var gamalt rúm. Kalk
var borið á veggina og rúmið
til að hylja óhreinindin.
Villimennirnir þyrptust að.
Hörund þeirra var málað og
myndflúrað í ljósum litum.
Mennirnir munduðu spjót og
breiðblaða hnífa, og sumir héldu
á bogum og örvum með eitruð-
um oddum. I viðurvist þessara
uggvænlegu áhorfenda tók
Schweitzer á móti fyrstu sjúk-
lingunum sínum, hugdjörfum
mönnum, sem buðust til að
reyna töfra hvíta mannsins.
Maður með verk hægra meg-
in í kviðarholinu fellst á að
leggjast á fletið. Skurðstofan
er tjölduð af, en gegnum stór
göt á þakinu stara forvitin augu
og fylgjast með handtökum
læknisins við botnlangabólgu-
skurðinn . . .
En ef sjúklingurinn deyr?
Hvað gera villimennirnir þá?
Skurðaðgerðinni er lokið. Guði
sé lof, sjúklingurinn stynur og
opnar augun. Frá sjónarmiði
villimannanna er aðgerðin ótví-
ræður sigur hins hvíta galdra-
manns; sáu þeir ekki, hvernig
hann drap manninn, risti hann
á hol og vakti hann svo til lífs-
ins aftur ? Hinir innf æddu h jálpa
nú fúslega til að byggja spítala.
Á skömmum tíma rís þriggja
herbergja hús uppi á hæðar-
dragi, öruggt gegn flóði í ánni.
Það er skurðstofa, sjúkrastofa
og læknisstofa.
Frægðarorð barst um frum-
skógana af hinum hvíta galdra-
manni. Menn komu langar leiðir
að, óðfúsir að láta drepa sig og
vekja sig til lífsins aftur.
Schweitzer skar upp við kýlum,
kviðsliti, æxlum og stórum fóta-
sárum, sem myndast á berfætt-
um mönnum í frumskógunum.
Það gat tekið vikur, jafnvel
mánuði að lækna slík fótasár,
og bjuggu sjúklingarnir þá um
sig umhverfis spítalann á með-
an. Var þá stundum vandkvæð-
um bundið að sjá þeim fyrir
mat. Þakklátir ættingjar komu
stundum með fugla, egg eða
banana, en aðrir ætluðust jafn-
vel til þess að þeim væru gefn-
ar gjafir. Oft kom það fyrir,
ef sjúklingunum þóttu lyfin
bragðgóð, að þeir stálu flösk-
unum og teyguðu úr þeim-
Til að tryggja sér matvæli,
lét Sehweitzer ryðja svæði í
frumskóginum og plantaði þar
ávaxtatrjám og ólívutrjám.Perl-
ur og bómull lét hann í staðinn