Úrval - 01.12.1949, Síða 10

Hér að framan hefur verið rakið líf og
starf hins aldna trúboða og læknis.
Né fær hann sjálfur orðið:
„Aukavinna “
Grein úr „Reader’s Digest“,
eftir Albert Schweitzer.
Fulton Oursler færði í letur.
T^ÓLK segir oft: „Mig hefur
alltaf langað til að láta gott
af mér leiða, en ég hef svo
mörgu að sinna, bæði heima og
í starfi mínu, að mér gefst
aldrei tóm til þess.“
Þetta er algengur og hættu-
iegur misskilningur. 1 hjálp-
semi við aðra geta allir fundið
við sjálfs sín dyr ævintýri fyrir
sálina — örugga uppsprettu
hins sanna friðar og ævilangr-
ar ánægju. Til þess að kynnast
þessari hamingju, þurfum við
hvorki að afrækja skyldur okk-
ar né vinna stórvirki.
Þetta starfsvið sálarinnar
kalla ég „aukavinnu“. Fyrir
hana fæst ekki önnur greiðsla
en þau sérréttindi að mega inna
hana af hendi. I henni munuð
þið finna göfug tækifæri og
mikinn styrk. Þar getur vara-
forði starfsorkunnar fengið
verkefni, því að það sem heim-
inn skortir mest nú eru menn
sem hugsa um þarfir annarra.
í því óeigingjarna staxfi finnur
bæði gefandinn og þiggjand-
inn blessun.
Án slíkra ævintýra fyrir sál-
ina göngum við í myrkri. í
þjóðfélagi nútímans hættir
mönnum til að glata einstakl-
ingseðli sínu. Þrá okkar eftir
sköpun og sjálfstjáningu er
kæfð; að því leyti er þróun
sannrar menningar tafin.
Hvernig er hægt að ráða bót
á þessu? Með því sem ég kall-
aði áðan aukavinnu. Með per-
sónulegu starfi til góðs fyrir
meðbróður. Það þarf ekki að
leita langt eftir tækifærum.
Mestu mistök okkar sem ein-
staklinga eru þau, að við lifum
lífinu með lokuð augun og sjá-
um ekki tækifærin. Undir eins
og við opnum augun og litumst
um af athygli, munum við sjá
marga sem þarfnast hjálpar,
ekki í stóru heldur í smáu.